«Μακεδονικό»: Συµφωνία... διπλής όψεως

Με τις πολιτικές θερµοκρασίες στα ύψη και την ένταση να ξεχειλίζει, η Συµφωνία των Πρεσπών µπήκε στην τελική ευθεία. Ακόµα κι αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης έριχνε στο τραπέζι το χαρτί της πρότασης µοµφής, εισήγηση που τελικά απερρίφθη, οι συσχετισµοί που έχουν διαµορφωθεί δεν αφήνουν περιθώρια να υπάρξουν ανατροπές της τελευταίας στιγµής. Οπως κι αν εξελιχθούν τα πράγµατα, τα χαράµατα της Παρασκευής η Βουλή θα κρίνει αν η διπλωµατική εκκρεµότητα που επί 25 χρόνια έπληξε τη διεθνή εικόνα της χώρας και περιόρισε τις δυνατότητες άσκησης του ηγετικού ρόλου της στα Βαλκάνια, θα είναι πλέον παρελθόν ή αν θα εξακολουθήσει να παραµένει ανοιχτή.

H συζήτηση για τη Συµφωνία, πάντως, έχει την ιδιαιτερότητα να διεξάγεται όχι µόνο ενώπιον της ελληνικής κοινής γνώµης, αλλά και διεθνούς ακροατηρίου. Από την αρχή των διεργασιών για την εξεύρεση µιας κοινά αποδεκτής φόρµουλας επίλυσης του «Μακεδονικού» µέχρι και σήµερα, όπου βρισκόµαστε στο τέλος του δρόµου, τα διεθνή κέντρα ισχύος και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού δεν έκρυψαν ποτέ τη βούλησή τους να αρθούν οι διαφορές και να γεφυρωθούν τα ρήγµατα.

Σε µία περίοδο, µάλιστα, που σηµαδεύτηκε από την αφύπνιση των εθνικισµών και την ορµητική είσοδο του ακροδεξιού λαϊκισµού στο ευρωπαϊκό προσκήνιο, η προοπτική της λύσης αντιµετωπίστηκε από τους ευρωπαϊκούς θεσµούς, τις µεγάλες πολιτικές οικογένειες και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ως το µοναδικό «καλό νέο» σε ένα περιβάλλον υψηλής πολιτικής αστάθειας και γεωπολιτικής αβεβαιότητας.

Το γεγονός αυτό προσθέτει επιπλέον βάρος στις εξελίξεις, καθώς διεθνοποιεί την εσωτερική συζήτηση και µετατρέπει το «Μακεδονικό» από διακρατικό θέµα σε ευρωπαϊκή υπόθεση. Ετσι όπως δροµολογούνται οι εξελίξεις στα Βαλκάνια, η Συµφωνία δεν αντιµετωπίζεται απλά και µόνο ως µέσο υπέρβασης µιας ιστορικής εµπλοκής, αλλά ως κίνηση που θα αποτρέψει την αναβίωση εθνικών µεγαλοϊδεατισµών και θα λειτουργήσει ως αντίβαρο στα εθνικιστικά φορτία που συσσωρεύονται και πάλι στην περιοχή.

Στην ατµόσφαιρα αυτών των αυξηµένων προσδοκιών, το «Μακεδονικό» αναδεικνύεται σε θέµα αιχµής για τα ∆υτικά Βαλκάνια. Τα δύο σενάρια, µάλιστα, για την τύχη της Συµφωνίας -το ενδεχόµενο της κύρωσης και η πιθανότητα της απόρριψης- συνιστούν, ταυτόχρονα, δύο αντίθετες εκδοχές για το status και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας.

Με την κυβέρνηση Ζάεφ να έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου όλα τα προαπαιτούµενα της Συµφωνίας, το ενδεχόµενο καταψήφισής της από το ελληνικό Κοινοβούλιο περικλείει δύο ορατούς κινδύνους: ο πρώτος είναι να φέρει τη χώρα αντιµέτωπη µε τη διεθνή κοινότητα, που θα µεταφράσει την παράταση της εκκρεµότητας ως παράµετρο αστάθειας, και ο δεύτερος να παγιώσει την προηγούµενη συνταγµατική ονοµασία του γειτονικού κράτους, το «∆ηµοκρατία της Μακεδονίας», που ήδη χρησιµοποιούν 140 χώρες.

Καλώς ή κακώς, το «Μακεδονικό» δεν είναι µόνο εσωτερική υπόθεση...

Διαβάστε ακόμη

Ο Σωκράτης Φάμελλος κι επίσημα πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ: Οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει, το πρώτο μήνυμά του και το βιογραφικό του

Πανικός σε γνωστό μπαρ στο Παγκράτι μετά από φωτιά: Έσπαγαν τα παράθυρα

Τρόμος στην Τουρκία: Φωτιά σε κινητήρα αεροσκάφους κατά την προσγείωση - Βίντεο

Γκλέτσος για τις μπαταρίες και τις ανεμογεννήτριες: «Έμαθε ο κόσμος από αυτό το viral λάθος»