Το Πάσχα μιας Κερκυραίας και η μελαγχολία που προκαλεί ο κορονοϊός

«Σουτ!», βγαίνει ο επιτάφιος, εκατοντάδες χέρια σηκώνουν τα κινητά, οι φιλαρμονικές παίζουν πένθιμα εμβατήρια τα οποία ακούς για 30η φορά στη ζωή σου και κάθε φορά αναριτσιένεις με τον ίδιο τρόπο. Εννέα ώρες αργότερα, γύρω στις 7 το απόγευμα είναι η ώρα για το σπίτι. Θα φτάσεις μέσα από τα καντούνια την ώρα που η «μπλε» θα παίζει σε κάποιον επιτάφιο τη Μarcia Funebre του Βέρντι.

Πρέπει να κρεμάσουμε τα μωβ πανιά στα παράθυρα, να ανάψουμε κεριά και να υποδεχτούμε 30-40 άτομα για τον επιτάφιο της Μητρόπολης. Να ακούσουμε το Adagio από την Παλαιά Φιλαρμονική, παρακαλώντας να το παίξει όταν περνούν κάτω από το σπίτι, να σχολιάσουμε αν η Μάντζαρος έπαιξε καλύτερα φέτος, να φάμε τόνους από τον ταραμά της μαμάς και να προσπαθούμε να καλμάρουμε την 90χρονη νόνα Αλίκη που κάθεται στο μπαλκόνι και φωνάζει την ώρα του επιταφίου: «Μωρή είδες με τις προσκοπίνες εβγήκε η τάδε, μωρή είναι μεγάλη αυτή 80 χρονώνε!».

Η νύχτα θα κλείσει με το «Ω γλυκύ μου έαρ» και θα βάλουμε 23 ξυπνητήρια για τις 7 το πρωί. Στις 8 έχουμε ήδη κατέβει κάτω για να φτάσουμε σε φιλικό σπίτι στο Λιστόν. Ένα τέταρτο αργότερα μπορεί να αποκλειστείς από τον κόσμο που περιμένει την λιτανεία του Αγίου Σπυρίδωνα. Ώρα 09.30 ακούγεται ο Αμλέτος από την Παλαιά και το Calde Lacrime του Michelli από τη Μάντζαρος.

Με το τέλος της λιτανείας ξεκινούν οι προετοιμασίες. «Βάλτε νερό στους μπότηδες να μη φύγουν μακριά τα κομμάτια!». Κι αφού τα «σπάσουμε» σειρά έχουν οι φιλαρμονικές με τους Γραικούς που ακούγονται παντού μέχρι το απόγευμα και η Ανάσταση στην πλατεία το βράδυ. 

Κι εγώ πέρυσι είπα: «Νταξ φτάνει, του χρόνου θα κάνουμε άλλου Πάσχα. Έγκωσα». Και φέτος μια τεράστια ΜΟΥΤΖΑ βγαίνει μέσα από το τετράδιο των Ισπανικών στο διαμέρισμα της Αθήνας.

Αυτά σκεφτόμουν χθες το πρωί. Για πρώτη φορά σε αυτήν την καραντίνα ένιωσα βαθιά λυπημένη που θα έχανα τη μαγεία των ημερών αυτών στο νησί μου. Η ώρα 11.10 και από το πεταμένο στην άκρη του καναπέ κινητό ακουγόταν ένα συνεχές «τουτ-τουτ-τουτ». Ήταν οι φίλοι μου από το νησί. Ανοίγω το βίντεο και βλέπω τον Παύλο -συνώνυμο του Πάσχατος στην Κέρκυρα-, ακούω τη φωνή του Μανώλη και ξαφνικά ένας τεράστιος μπότης «έσκασε» στο πλακόστρωτο. Η κάμερα ανεβαίνει και η πλατεία είναι σχεδόν άδεια. Και του χρόνου όλοι μαζί να την βουλιάξουμε!

Διαβάστε ακόμη

Για εγκληματική οργάνωση παραπέμπουν τους αγρότες της Κρήτης μετά τα επεισόδια στα αεροδρόμια

Έχασε μέσα σε μια στιγμή 530 πρόβατα από την ευλογιά - «Ζούμε έναν εφιάλτη, δεν έχουμε μέλλον σε αυτή τη χώρα»

Φρίκη στο Τέξας: 22χρονη γυναίκα βρέθηκε κλειδωμένη σε κλουβί σκύλου - Την «φυλάκισαν» για τιμωρία

ΚΑΝΑΜΕ SUPERMARKET HAUL | Δύο τύποι από σπίτι (EP8)