Κωνσταντίνος Πετρόπουλος: Τα πάντα μπορεί να γίνουν τραγούδι
Ο μουσικός Κωνσταντίνος Πετρόπουλος μιλά στο ethnos.gr για τον νέο του δίσκο «Χλωμή Μπλε Κουκκίδα», τη μουσική και τον αυτοσαρκασμό που τον χαρακτηρίζει🕛 χρόνος ανάγνωσης: 9 λεπτά ┋ 🗣️ Ανοικτό για σχολιασμό

Από τα σατιρικά στιχάκια και ποιηματάκια για τους συμμαθητές και τους καθηγητές του στο Γυμνάσιο στον τρίτο του προσωπικό δίσκο, ο Κωνσταντίνος Πετρόπουλος έχει καταφέρει να διανύσει μεγάλη απόσταση. Να μείνει αυθεντικός αλλά και να αλλάξει. «Είμαι πιο κατασταλαγμένος και ώριμος» θα πει στο ethnos.gr για τον εαυτό του, κάτι που φαίνεται και στο νέο του δίσκο τη «Χλωμή Μπλε Κουκκίδα», έμπνευση για τον οποίον έγινε το σύμπαν, οι σχέσεις των ανθρώπων αλλά και η σχέση με τον εαυτό μας.
Αν κάτι δεν άλλαξε είναι αυτό που τον χαρακτηρίζει και προσωπικά. Η ευαισθησία που πάει αγκαζέ με την ειρωνεία και τον αυτοσαρκασμό, η αισιοδοξία που συνοδεύεται και με μια διάχυτη μελαγχολία αλλά και η αγάπη και η νοσταλγία. Χαρακτηριστικά που θα βρει κάποιος σε όλες τις δουλειές του και που τον συνοδεύουν και στην καθημερινότητά του.
«Ο αυτοσαρκασμός και το χιούμορ γενικά είναι ένας τρόπος για να λες πιο εύκολα, πράγματα για σένα ή για τους άλλους και για να ξεφεύγεις από δύσκολες καταστάσεις» μας λέει. Το προφίλ του στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης το επιβεβαιώνει. Ο ίδιος προμοτάρει πάντα σαρκαστικά τον εαυτό του αποδεικνύοντας ότι η μουσική και το χιούμορ πάνε μαζί και είναι απαραίτητα στις δύσκολες εποχές που ζούμε.
Εποχές που και τον ίδιο δεν τον αφήνουν ανεπηρέαστο. «Έχει γίνει πιο δύσκολο να γράφω. Είναι η καθημερινότητα, η δουλειά, η έλλειψη χρόνου, το ότι δεχόμαστε πολλές πληροφορίες από παντού ανά δευτερόλεπτο και δεν μπορείς να συγκεντρωθείς κάπου. Όλα μαζί» θα μας πει με την αφοπλιστική ειλικρίνεια που τον διακρίνει.
Όσο για τις δύσκολες ημέρες που ζούμε και δεν αφήνουν ανεπηρέαστη τη μουσική όπως ο αποκλεισμός τόσων καλλιτεχνών από φεστιβάλ επειδή μίλησαν για την Παλαιστίνη μας λέει «το αν οι καλλιτέχνες μιλούν για την Παλαιστίνη ή όχι είναι επιλογή τους και κρίνονται γι’ αυτό. Τα φεστιβάλ όμως δεν μπορούν να αποκλείουν καλλιτέχνες επειδή μίλησαν, αυτό είναι λογοκρισία. Ευτυχώς, τώρα ήρθε ο σωτήρας μας ο Τραμπ και τελείωσαν όλα, δεν χρειάζεται να μιλάμε ούτε να αποκλειόμαστε».

«Η μουσική είναι πιο ωραία άμα την κάνεις με φίλους»
Θα αρχίσω με τα τετριμμένα, αλλά γιατί Χλωμή Μπλε Κουκκίδα; Εχει να κάνει με το Pale Blue Dot της ΝASA και πως συνδέεται ο δίσκος με το διάστημα;
Ναι! Δεν το παίζω κάνας ψαγμένος… άσχετος είμαι γι’ αυτό έψαχνα για να καταλάβω καλύτερα το σύμπαν (τελικά δεν κατάλαβα και πολλά), έβλεπα και βιντεάκια του Astronio που τα εξηγεί απλά κι ωραία κι έπεσα πάνω και στη φωτογραφία της NASA! Εκείνη την περίοδο που ψαχνόμουν, άρχισα να γράφω τα τραγούδια του δίσκου που έχουν πολλές σχετικές αναφορές και ταυτόχρονα μου έδειξε, χωρίς να ξέρει, τις φωτογραφίες του, που αργότερα έγιναν τα εξώφυλλα του δίσκου, ο ξάδερφος μου Νώντας Δημητρόπουλος και έδεσαν όλα.
Τι θα ακούσουμε στην Χλωμή Μπλε Κουκκίδα και τι έφερε την έμπνευση σε αυτό το τρίτο άλμπουμ της μουσικής σου πορείας;
Την έμπνευση την έφερε το σύμπαν. Έχει μέσα και 2-3 τραγούδια που ήταν γραμμένα πιο παλιά αλλά ταίριαξαν στο concept. Είναι κυρίως τραγούδια που μιλάνε για τις σχέσεις των ανθρώπων αλλά και για τη σχέση μας με τον εαυτό μας.
Όπως και στον προηγούμενο δίσκο σου εδώ έχουμε συνεργασίες…
Ναι! Η μουσική είναι πιο ωραία άμα την κάνεις με φίλους και με ανθρώπους που εκτιμάς. Αυτό κάνω πάντα. Σ’ αυτό τον δίσκο, εκτός από τους φίλους που έπαιξαν, είχα τη χαρά να τραγουδήσουν και η Νεφέλη Φασούλη με τον Βαγγέλη Γερμανό. Φωνητικά έκαναν οι Μαριάννα Παπαθανασίου και Άννα Πασπάτη. Ενώ όλο αυτό το κάναμε απ’το μηδέν με τον Παντελή Πέτρου που έκανε παραγωγή και μίξη.
Τους ευχαριστώ όλους πάρα πολύ!
Τι σε επηρεάζει στο να γράφεις και να συνθέτεις; Και πόσο δύσκολο είναι να τα κάνεις και τα δυο; Η σου βγαίνουν μαζί ήχος και λέξεις;
Άλλες φορές βγαίνουν μαζί (αυτό είναι και το καλύτερο, το αβίαστο), άλλες έχεις τη μουσική και μετά γράφεις στίχους ή το αντίστροφο. Δεν υπάρχει κάτι στάνταρ. Μπορεί να σε επηρεάσουν τα πάντα. Κάτι προσωπικό, κάτι που θα ακούσεις, μια ταινία, ένα βιβλίο, τα πάντα μπορούν να γίνουν τραγούδι. Για μένα τώρα έχει γίνει πιο δύσκολο να γράφω. Είναι η καθημερινότητα, η δουλειά, η έλλειψη χρόνου, το ότι δεχόμαστε πολλές πληροφορίες από παντού ανά δευτερόλεπτο και δεν μπορείς να συγκεντρωθείς κάπου. Όλα μαζί.
Τι ήταν αυτό που έκανε τον έφηβο Κωνσταντίνο από την Ηλεία να ξεκινήσει να γράφει στο Γυμνάσιο;
Ξεκίνησα όπως όλοι με σατιρικά στιχάκια και ποιηματάκια στο σχολείο για καθηγητές και συμμαθητές. Βέβαια, η μουσική και το τραγούδι υπήρχε πάντα στο σπίτι. Ο Πατέρας μου τραγουδάει έτσι σε παρέες. Όταν αργότερα έμαθα και λίγη κιθάρα άρχισα πλέον να γράφω στίχους που μπορούσαν να γίνουν τραγούδια.
Έχει αλλάξει ο Πετρόπουλος του Λαθραναγνώστη με αυτόν της Χλωμής Μπλε Κουκκίδας;
Σίγουρα έχω αλλάξει. Άλλωστε τα περισσότερα τραγούδια του Λαθραναγνώστη γράφτηκαν όταν ήμουν μεταξύ 20 με 25, δηλαδή 10-15 χρόνια πριν. Θέλω να πιστεύω ότι είμαι πιο ώριμος. Σίγουρα είμαι πιο κατασταλαγμένος και πιο ήρεμος. Δεν έχω τόσο άγχος. Αν ακούσει κανείς τους δύο δίσκους θα καταλάβει ότι έχω αλλάξει.
Πάντως, κάτι που δεν λείπει όπως σε όλες σου τις δουλειές είναι η ευαισθησία των κομματιών παράλληλα με τον αυτοσαρκασμό, ο αισιόδοξος μα και μελαγχολικός στίχος και μια διάχυτη αγάπη και νοσταλγία. Σε χαρακτηρίζουν πιστεύεις όλα αυτά;
Τα είπες καλύτερα και απ’την ψυχολόγο μου..
Πώς θα χαρακτήριζες τον ήχο σου;
Γενικά για να ξεμπερδεύω λέω «φολκ-ροκ» αλλά έχει πολλά είδη μέσα. Ό,τι ακούω και μ’ έχει επηρεάσει αναπόφευκτα είναι μέσα. Country, blues, britpop, rock. Αλλά και το λαϊκό υποβόσκει, ειδικά στους στίχους. Έχω γράψει και καθαρά λαϊκά στη μουσική. Αυτές είναι οι επιρροές απ’τον πατέρα μου, μην ξεχνάμε ότι μεγάλωσα και στην Ηλεία.
Είναι για σένα απαραίτητος ο αυτοσαρκασμός στη ζωή και στη μουσική;
Στη ζωή σίγουρα. Ο αυτοσαρκασμός και το χιούμορ γενικά είναι ένας τρόπος για να λες πιο εύκολα, πράγματα για σένα ή για τους άλλους και για να ξεφεύγεις από δύσκολες καταστάσεις. Το χρησιμοποιώ στη ζωή μου οπότε δεν θα μπορούσε να λείπει από τα τραγούδια μου. Στη μουσική όμως δεν είναι και απαραίτητο. Δεν ακούω μόνο αυτοσαρκαστικα τραγούδια, ούτε γράφω μόνο τέτοια.
Είδαμε καλλιτέχνες να αποκλείονται από μουσικά φεστιβάλ γιατί μιλήσαν αλληλέγγυα για την Παλαιστίνη, μίλησαν για τη γενοκτονία και καταδίκασαν τον IDF και το Ισραήλ. Εσύ τι πιστεύεις για όλο αυτό; Πρέπει η μουσική να παίρνει θέση στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι ή όχι;
Είτε μιλάς συγκεκριμένα για κάτι, είτε όχι νομίζω παίρνεις θέση κοινωνικά έτσι κι αλλιώς με τα τραγούδια σου και με τη στάση σου. Το αν οι καλλιτέχνες μιλούν για την Παλαιστίνη ή όχι είναι επιλογή τους και κρίνονται γι’ αυτό. Τα φεστιβάλ όμως δεν μπορούν να αποκλείουν καλλιτέχνες επειδή μίλησαν, αυτό είναι λογοκρισία. Ευτυχώς, όμως τώρα ήρθε ο σωτήρας μας ο Τραμπ και τελείωσαν όλα, δεν χρειάζεται να μιλάμε ούτε να αποκλειόμαστε. Μου θύμισε έναν στίχο του Σαββόπουλου: «Λοιπόν αν δεν προσαρμοστείς βγαίνει ο κακός ειρηνιστής απ’τη μικρή σου οθόνη και σε σκοτώνει»

Η μουσική είναι η δεύτερη δουλειά σου, θα ήθελες ιδανικά στο μέλλον να ναι η πρώτη σου; Και πόσο δύσκολο είναι στην Ελλάδα να βιοποριστείς από τη μουσική;
Δουλειά δεν την λες γιατί υποτίθεται από τη δουλειά βγάζεις λεφτά. Εγώ έχω δώσει πολλά λεφτά στη μουσική μέχρι τώρα κ δεν έχω πάρει ούτε το ελάχιστο (οικονομικά μιλώντας). Οπότε σου απάντησα και στο αν είναι δύσκολο να βιοποριστείς από αυτό. Αλλά το βλέπω σαν επένδυση και ναι, ευελπιστώ κάποια στιγμή να γίνει δουλειά και να κάνω μόνο αυτό ιδανικά.
Και μετά; Τι έχει το μέλλον για τον Πετρόπουλου και πότε βγαίνει ολόκληρο το άλμπουμ να το ακούσει το κοινό;
Ήδη έχει βγει το single «Ωκεανός» που μπορείτε να ακούσετε. Το άλμπουμ θα βγει την Παρασκευή 24/10 αλλά την Τετάρτη 22/10, 21:30 το βράδυ θα κάνουμε ένα online pre listening event στο Bandcamp όπου θα τον ακούσουμε πριν βγει.
Συναυλίες, live θα έχουμε;
Να βγει ο δίσκος με το καλό και σιγά σιγά ξεκινάμε και τα live. 25/10 θα παίξουμε ένα μικρό σετακι μαζί με άλλου καλλιτέχνες στο Θέατρο Εμπρός για να στηρίξουμε την αντιφασιστική ομάδα ΟΡ.Μ.Α. 27/11 το πρώτο κανονικό δικό μου live στο Symposium στα Εξάρχεια όπου θα παίξουμε και τα καινούρια τραγούδια. Αυτά έχω μέχρι στιγμής και θέλω να προγραμματίσω και την παρουσίαση του δίσκου κάπου τον Φεβρουάριο.
Δραματικές ώρες στη Λακωνία: Γυναίκα ανεβαίνει σε ταράτσα για να δώσει φαγητό στην εγκλωβισμένη μητέρα της
Κακοκαιρία Byron: Τι θα γίνει με τον μισθό όσων δεν μπόρεσαν να πάνε στη δουλειά τους
Πανικός στη αεροσκάφος: Φωτιά σε διάδρομο απογείωσης γέμισε με καπνούς Airbus A320 με 180 επιβαίνοντες
Mega deal στα σκαριά στον τομέα της ψυχαγωγίας: Η Netflix κοντά στην αγορά της Warner Bros!
Live όλες οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό, με την υπογραφή του www.ethnos.gr
δημοφιλές τώρα: 



