Κατερίνα Πολέμη: Με τα κοινωνικά καλούπια γινόμαστε ανασφαλείς και χάνουμε την ταυτότητά μας
Mια συναρπαστική και αναζωογονητική μουσική βραδιά περιμένει το αθηναϊκό κοινό την Παρασκευή 9 Ιουλίου στις 21:00 στον πανέμορφο Κήπο του Μεγάρου, με πρωταγωνίστρια την Ελληνοβραζιλιάνα Κατερίνα Πολέμη🕛 χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά ┋
Γεννημένη στο Λονδίνο, η Κατερίνα Πολέμη συστήθηκε στο κοινό το 2011 με το ντεμπούτο άλμπουμ της «Spread the Music not the Name». Ο δίσκος έλαβε εξαιρετικές κριτικές και η Ελληνοβραζιλιάνα τραγουδοποιός ξεκίνησε μια μεγάλη σειρά συναυλιών σε Ελλάδα, Βραζιλία και Αμερική. To 2013 έκανε αίσθηση με την πρωτότυπη μουσική της για την ταινία «Μικρά Αγγλία» του Παντελή Βούλγαρη, ενώ έχει γράψει μουσική και για πλήθος θεατρικών παραστάσεων. Με σπουδές στο περίφημο Berklee College of Music της Βοστώνης, η Κατερίνα Πολέμη έχει δημιουργήσει τον δικό της χαρακτηριστικό ήχο, συνενώνοντας ιδανικά την ελληνική και τη βραζιλιάνικη παράδοση με στοιχεία της τζαζ και της neo-folk, καταλήγοντας σε ένα κολάζ ήχων από όλο τον κόσμο με αυτοσχεδιαστική διάθεση, θεατρικότητα και αυθορμητισμό.
Μετά τις ακυρώσεις του περσινού καλοκαιριού λόγω πανδημίας, η Κατερίνα Πολέμη επανέρχεται στον Κήπο του Μεγάρου με ακόμα μεγαλύτερη φόρα, «συμπαρασύροντας» σε μια βραδιά γεμάτη νεανική ορμή, χιούμορ, δεξιοτεχνία και άφθονο ταλέντο, αγαπημένους δημιουργούς της γενιάς της. «Η παράσταση "Λουλούδια στον κήπο" θα έχει άρωμα καλοκαιρινής γιορτής, ανεμελιάς, πάθους, θεατρικότητας και ένωσης. Από τους ήχους της Βραζιλίας μέχρι του Μεξικού και της Ιταλίας, παραδοσιακά και άλλα αγαπημένα ελληνικά καθώς επίσης και συνθέσεις μου αλλά και των καλεσμένων. Η μπάντα αποτελείται από εξαιρετικούς μουσικούς και είμαι πολύ χαρούμενη που η ανθοδέσμη της συναυλίας εμπεριέχει εκλεκτούς καλεσμένους τραγουδιστές και τραγουδοποιούς της γενιάς μου, πλάσματα που θαυμάζω και αγαπώ και στη ζωή αλλά και για την μουσική τους πορεία και τις συνθέσεις τους. Θα είναι μαζί μας η Μαρία Παπαγεωργίου, η Παυλίνα Βουλγαράκη, ο Θέμος Σκανδάμης και ο Δημήτρης Κόψης» δηλώνει η ίδια στο ethnos.gr
Διαβάστε επίσης: Η Τέχνη στην... εντατική: 17 καλλιτέχνες μιλούν για την επόµενη µέρα του Πολιτισμού
Από τότε που θυμάται τον εαυτό της ήταν περιτριγυρισμένη από μουσική διότι και η οικογένεια και οι παρέες του πατέρα της στην Ελλάδα, αλλά και της μαμάς της στη Βραζιλία, τραγουδούσαν και έπαιζαν συχνά μουσική μετά από τα γεύματα. «Πολλές ώρες μουσική! Άκουγα να τραγουδούν παλιά ελληνικά τραγούδια όταν ήμουν στην Ελλάδα και όλα τα είδη της βραζιλιάνικης μουσικής, όταν ήμουν στη Βραζιλία. Θυμάμαι μικρή να πηγαίνω για ύπνο και σχεδόν κάθε βράδυ να με νανουρίζουν με τα τραγούδια τους, που άκουγα από το ανοιχτό παράθυρο» λέει με νοσταλγία.
Η καλύτερή σας στιγμή πάνω στη σκηνή ποια είναι; Αυτή που σκέφτεστε συχνά και χαμογελάτε…
Η αλήθεια είναι πως κάθε μα κάθε φορά είναι συγκλονιστικό και αφοπλιστικό το συναίσθημα να συμπράττω επί σκηνής με τόσο καλούς μουσικούς, να κάνουμε μουσική, να τραγουδάω και να ανταλλάσσουμε ενέργεια με το κοινό. Αλλά θα σας μοιραστώ μια στιγμή πολύ χιουμοριστική για μένα. Καθώς τραγουδάω σε ένα καλοκαιρινό φεστιβάλ πριν κάποια χρόνια, μπαίνει ένα έντομο στο στόμα μου. Είχε πλάκα και ενδιαφέρον το πως βρήκα τρόπο να το διαχειριστώ εκείνη τη στιγμή χωρίς να αλλοιώσω ή να διακόψω τη συναυλία.. (Γέλια)
Τα τραγούδια που γράφετε έχουν πιο έντονο το βιωματικό στοιχείο ή είναι περισσότερο προϊόν μυθοπλασίας;
Τα μουσικά θέματα ή τα τραγούδια που γράφω τα αντλώ από την ίδια τη ζωή που είναι τόσο μα τόσο πλούσια... Οι συνθέσεις μου προκύπτουν συνήθως από πράγματα που έχω βιώσει ή από πράγματα που θα ήθελα να βιώσω ή να εξελίξω.
Για την ανοδική πορεία σας βοήθησε το ταλέντο, η τύχη ή η σκληρή δουλειά; Τι χρειάζεται, τελικά, ένας νέος καλλιτέχνης για να μπορέσει να ξεχωρίσει;
Και τα τρία βοήθησαν και με βοηθούν -το καθένα με διαφορετικό τρόπο. Προσωπικά πιστεύω πως βοήθησαν επίσης και κάποια άλλα πράγματα. Το ένα είναι η πίστη και εμπιστοσύνη που έχω στη τέχνη μου - παρά την αγωνία που πάντα έχω για να την κάνω καλά. Το άλλο είναι η αυθόρμητη τάση που έχω να τολμώ, να επιλέγω τις προκλήσεις, να με βάζω σε αχαρτογράφητα νερά και να μαθαίνω επιτόπου να κολυμπάω. Ως προς τη δεύτερη σας ερώτηση πιστεύω πως αυτό που κάνει έναν καλλιτέχνη να ξεχωρίσει είναι πολύ απλά να είναι ο εαυτός του. Αυτό όσον αφορά στην πλευρά του καλλιτέχνη. Όσον αφορά στο κομμάτι του κοινού σε σχέση με τον καλλιτέχνη, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Η επιτυχία ή η αποτυχία φοβίζει περισσότερο έναν τραγουδιστή;
Δε νιώθω πως έχω διανύσει τα απαραίτητα χρόνια δουλειάς ώστε να μπορέσω να έχω μια γνώμη ως προς αυτό. Αλλά ταπεινά θα έλεγα πως η αποτυχία ίσως να φοβίζει περισσότερο διότι ο καλλιτέχνης θέλει να μοιράζεται αυτό που κάνει με τους άλλους. Θεωρώ πως η φύση της Τέχνης είναι το μοίρασμα.
Τα κοινωνικά καλούπια, οι προσδοκίες για τις γυναίκες όπως η μόνιμη νεότητα κι ομορφιά, είναι βία για σας;
Βεβαίως και είναι μια μορφή βίας το καλούπι αυτό, όπως είναι όλα τα καλούπια. Κι αν δεν έχουμε καλούπια.... Τα κοινωνικά καλούπια τι είναι; Είναι πεποιθήσεις άλλων, όχι δικές μας. Όταν λοιπόν τις ακούμε ξανά και ξανά, λίγο λίγο κάθε μέρα, σε βάθος χρόνου γίνονται ασυνείδητα δικές μας και εκεί αρχίζουμε να γινόμαστε όλο και πιο ανασφαλείς και να χάνουμε όλο και πιο πολύ την ταυτότητα μας. Αρχίζουμε δηλαδή να θέλουμε να μοιάσουμε στο καλούπι-πεποίθηση του άλλου που ουσιαστικά σημαίνει να αλλοιώσουμε και να μεταμορφώσουμε το σώμα και τον χαρακτήρα μας και να χάσουμε τη μοναδικότητα και την αυθεντικότητα μας. Αν μπαίνω σε καλούπια άλλων, πως θα καταφέρω να είμαι ένας άνθρωπος ευτυχισμένος που τα έχει καλά με τον εαυτό του; Όταν μειώνω την αγάπη, την αποδοχή και τον σεβασμό στον ίδιο μου τον εαυτό, τι καταφέρνω άραγε;
Διδαχτήκατε κάτι από την πανδημία;
Θα πω ότι θυμήθηκα πολλά πράγματα... Κάτι βασικό για μένα ήταν και είναι η σημασία του να καλλιεργούμε το «Εδώ και Τώρα» στη ζωή μας, να είμαστε ευγνώμονες για αυτά που έχουμε και γι' αυτό που είμαστε τώρα. Το άλλο σημαντικό για μένα ήταν και είναι ο επαναπροσδιορισμός του χρόνου και του χώρου -κυριολεκτικά και συμβολικά. Πριν απ' όλη αυτή την ιστορία, αλλά και τώρα που ξανάνοιξαν σχεδόν όλα, τρέχουμε με ρυθμούς εξαιρετικά γρήγορους, απάνθρωπους θα έλεγα. Είναι ένα στοίχημα να κρατήσουμε κάποιες ποιότητες ζωής που θυμηθήκαμε και ζήσαμε μέσα στις καραντίνες. Ο άνθρωπος πιστεύω χρειάζεται πιο ήπιους ρυθμούς για να συντονίζεται με τον εαυτό του και να λειτουργεί με υγεία.
Τα μελλοντικά σας σχέδια;
Μετά από τη συναυλία μας «Λουλούδια στον Κήπο» στις 9 Ιουλίου στον Κήπο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, θα παίξω στη Τήνο στις 26 Ιουλίου με το σχήμα μου, στις 11 Αυγούστου στο Σάνη Φέστιβαλ στη Χαλκιδική την ίδια παράσταση, όπως στο Μέγαρο με τίτλο τώρα «Λουλούδια στο Λόφο» και τέλος θα παρουσιάσουμε την παράσταση «Έρωτα Εσύ...» της Δήμητρας Γαλάνη στις 16 Ιουλίου στο Μαρούσι, 1 Σεπτεμβρίου στην Ελευσίνα και 16 του ίδιου μήνα στην Τεχνόπολη.
Survivor 4 τελικός: Ο Τριαντάφυλλος αποκάλυψε τους παίκτες που ήρθαν κοντά ερωτικά στο ριάλιτι
Μόνικα Μπελούτσι: Ποζάρει για πρώτη φορά με την 16χρονη κόρη της - «Η Ντέβα μου μοιάζει πολύ»
Rumer Willis: Με τη μαμά Demi Moore «σαρώνουν» τη Σαντορίνη - Τα σχόλια για το σώμα της
ΣΥΡΙΖΑ: Η απώλεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης, το τάιμινγκ και οι κινήσεις των στρατοπέδων
ΠΑΣΟΚ: Restart στην Αξιωματική Αντιπολίτευση - Το μεγάλο crash test
Γιατί ο ΟΑΣΑ προσανατολίζεται σε περισσότερους ιδιώτες στις συγκοινωνίες - Οι γραμμές... ανά παραγγελία
Στεγαστικό επίδομα για τους σπουδαστές των ΙΕΚ: Οι προθεσμίες για τις αιτήσεις και τα δικαιολογητικά
Live όλες οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό, με την υπογραφή του www.ethnos.gr