Γιάννης Βαρδής: «Θα ήταν πάρα πολύ ωραίο να γινόταν ταινία η ζωή του πατέρα μου»

Ο Γιάννης Βαρδής έκανε δηλώσεις στην κάμερα της εκπομπής «Ακόμα δεν είδες τίποτα» του MEGA και μίλησε για τον πατέρα του, Αντώνη Βαρδή, καθώς και για το ενδεχόμενο να γίνει ταινία η ζωή του.

Η ανάμνηση από τα παιδικά του χρόνια

Ο γνωστός τραγουδιστής έπειτα από σχετική ερώτηση δημοσιογράφου απάντησε: «Θα ήταν πάρα πολύ ωραίο να γινόταν ταινία η ζωή του πατέρα μου, γιατί όχι; Ναι αμέ. Θα ήταν μια ιστορία που έχει πολλά να πει. Δεν υπάρχει όμως πρόταση και δεν υπάρχει καν λόγος να σκεφτώ ποιος θα μπορούσε να τον υποδυθεί».

Σε άλλο σημείο, ο Γιάννης Βαρδής περιέγραψε τι είναι αυτό που του λείπει από τον πατέρα του. «Από τον πατέρα μου μού λείπει περισσότερο η παρέα του. Ζούσαμε μαζί, ήμασταν στο ίδιο σπίτι, άρα λοιπόν η καθημερινή παρέα ήταν για μένα το Α και το Ω. Η επικοινωνία δηλαδή και οι συζητήσεις που κάναμε μεταξύ μας. Υπάρχουν πάρα πολλές στιγμές μέσα στην ζωή μου που θα ήθελα να τον έχω κοντά μου, να τον ρωτήσω τι να κάνω, προς τα που να πορευτώ αλλά δεν μπορώ. Ούτε γίνεται, όπως λένε τα παιδιά μου, να… κάνουμε μια ευχή στον Άγιο Βασίλη για να γυρίσει ο παππούς. Άρα, λοιπόν, πορευόμαστε, προχωράμε και η ζωή συνεχίζεται».

Επίσης, πρόσθεσε: «Εγώ είμαι παιδί χωρισμένων γονιών, οπότε δεν είχα ζήσει τον πατέρα μου ιδιαίτερα μέσα στα Χριστούγεννα, γιατί έλειπε. Άρα εγώ θέλω όσο μπορώ να διορθώσω αυτήν την οικογενειακή κατάσταση. Δεν το λέω με πάραπονο, έχει περισσότερο μια δόση μελαγχολίας. Προσπαθούμε εμείς οι νέοι γονείς να διορθώσουμε λάθη των δικών μας γονιών από το παρελθόν. Χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι εκείνοι, εκείνη τη στιγμή που το έκαναν, ήξεραν ότι είναι λάθος».

Διαβάστε ακόμη

Τα νέα δεδομένα στη Συρία μετά την ανατροπή Άσαντ: Οι βασικοί παίκτες στη νέα πραγματικότητα και ο ρόλος της Δύσης

Γερμανία: Η κυβέρνηση ενέκρινε τις μεγαλύτερες εξαγωγές όπλων προς την Τουρκία από το 2006

Υπόθεση Marfin: Απόφαση «βόμβα» από τον Άρειο Πάγο για τους νεκρούς μετά από 14 χρόνια

Γιώργος Κακοσαίος: «Είχα τρέλα με την Πάολα» - Η Eurovision και το «ευχαριστώ» στη Θεοδωρίδου