Στο Amorgos Film Festival, κάθε επίσκεψη μοιάζει με επιστροφή στην οικογένεια

Στο Amorgos Film Festival, άνθρωποι από κάθε γωνιά του κόσμου μοιράζονται ιστορίες, περπατούν τα ίδια μονοπάτια, βουτούν στην ίδια θάλασσα και, κάπως μαγικά, στο τέλος μοιάζουν να ανήκουν ο ένας στον άλλον. Φεύγουν με βραβεία, εμπειρίες και εικόνες, αλλά πάνω απ’ όλα φεύγουν σαν μια οικογένεια που ξέρει ότι θα ξανασυναντηθεί

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά ┋

Υπάρχουν τόποι που σε κερδίζουν από την πρώτη στιγμή. Τόποι που μοιάζουν να σε γνωρίζουν πριν τους συναντήσεις. Η Αμοργός είναι ένας τέτοιος τόπος. Tο ανατολικότερο νησί των Κυκλάδων, μια λεπτή λωρίδα γης αφημένη στο απέραντο μπλε, με βουνά που αγγίζουν τον ουρανό και νερά που λάμπουν σαν γυαλί.

Αυθεντική, αγέρωχη και γεμάτη μυστικά, η Αμοργός απλώνεται μπροστά σου σαν παλίμψηστο. Μονοπάτια που χάραξαν παλιοί οδοιπόροι, χωριά που κρατούν ακόμη τη μυρωδιά του ασβέστη και της ιστορίας, γεύσεις σμιλεμένες από τον χρόνο, πανηγύρια γεμάτα χρώματα και μουσικές που κουβαλούν μνήμες αιώνων. Ένας τόπος που σε ταξιδεύει, όχι μόνο στον χώρο, αλλά και στον χρόνο, μέσα από ένα τοπίο που μένει ανεξίτηλο στο βλέμμα και στη σκέψη.

Κάθε Νοέμβρη, η Αμοργός προσθέτει στη δική της ιστορία ακόμη ένα κεφάλαιο, το Amorgos Film Festival. Μια διοργάνωση που άρχισε διστακτικά, αλλά σήμερα μεγαλώνει με τρόπο φυσικό, όπως ακριβώς μεγαλώνουν τα πράγματα που έχουν ψυχή. Για μια εβδομάδα, το νησί γεμίζει εικόνες, ιδέες, ανθρώπους απ' όλο τον κόσμο και το φως της Αμοργού γίνεται το ιδανικό σκηνικό για να συναντηθούν ιστορίες που μιλούν για τόπους, πολιτισμούς και όνειρα.

David Alejandro Ospina: «Φεύγω με εικόνες και στιγμές που θα με συντροφεύουν για πολύ καιρό»

Από τις 13 έως τις 18 Νοεμβρίου, το νησί υποδέχθηκε σκηνοθέτες, παραγωγούς και επαγγελματίες του τουρισμού από 52 χώρες, παρουσιάζοντας 111 ταινίες που ανέδειξαν τον πολιτισμό, την κληρονομιά και τον βιώσιμο τουρισμό. Το Grand Prix απονεμήθηκε στην ταινία «Discover La Guajira», σκηνοθετημένη από τον David Alejandro Ospina από την Κολομβία.

«Για μένα, το βραβείο αυτό έχει μια ιδιαίτερη σημασία, γιατί προέρχεται από ένα φεστιβάλ που αντιμετωπίζει τον κινηματογράφο ως γέφυρα ανάμεσα στους ανθρώπους και τους τόπους μας. Η Αμοργός υπήρξε μια αποκάλυψη για εμένα. Το φως της, η ηρεμία της και η αίσθηση οικογένειας που δημιουργεί η διοργάνωση, μου θύμισαν γιατί αγαπώ τόσο πολύ να κάνω αυτή τη δουλειά. Ευχαριστώ την κριτική επιτροπή, την εκπληκτική ομάδα του φεστιβάλ και όλους όσοι μοιράστηκαν μαζί μας το έργο τους. Η φιλοξενία ήταν συγκινητική και η εμπειρία πραγματικά ουσιαστική. Φεύγω με εικόνες και στιγμές που θα με συντροφεύουν για πολύ καιρό. Εύχομαι να επιστρέψω στην Αμοργό, όχι μόνο ως δημιουργός, αλλά και ως φίλος» υπογραμμίζει ο David Alejandro Ospina για τη νίκη του.

David Alejandro Ospina (Copyright: Maxim Shumilin)

Η πιο σημαντική ελληνική συμμετοχή, η ταινία «Santorini, The Authentic», κέρδισε το 1ο Βραβείο στην κατηγορία προώθησης πόλης. Άλλες ταινίες που τράβηξαν την προσοχή της κριτικής επιτροπής ήταν οι «3 Φίλοι – 3 Friends» του Daniel Gurry, η «Patagonia Adventure – Climate research in the ice desert» του Andreas Ewels, η «Yukon by Van» της Marie Noelle Michaud (Καναδάς), η «Desert of the Mists» της Cristiana Bontemps (Μονακό), καθώς και η ελληνική παραγωγή «100 Years Tourism», που δημιουργήθηκε από τον Πολιτιστικό και Λαογραφικό Σύλλογο Γυναικών Μυκόνου.

Άλλες αξιοσημείωτες συμμετοχές και νικητήριες ταινίες περιλάμβαναν την «TJ» του Fabio Reitano (Ιταλία), τη «Salvatore» του Adlai Salcedo (Κολομβία), τη «Visit Sarajevo – Where Cultures Embrace» των Selver Hodzic και Haris Stambolic (Βοσνία & Ερζεγοβίνη), τις «Hands of the Romaria d’Agonia» και «Feel with Us» του Domingos Pires (Πορτογαλία).

Το φετινό φεστιβάλ, το οποίο πραγματοποιήθηκε με τη ευγενική υποστήριξη του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (ΕΟΤ) και της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, είχε ως κεντρικό θέμα «Ψηφιακή Αναγέννηση: Ο Κινηματογράφος στην Εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης», εξερευνώντας τον ρόλο του AI, των VR εμπειριών και των σύγχρονων τεχνολογιών στην εξέλιξη της αφήγησης και στην προώθηση του τουρισμού παγκοσμίως.

Μία μεγάλη οικογένεια

«Το φεστιβάλ φέτος είχε μεγάλη επιτυχία» αναφέρει η πρόεδρος και ψυχή του φεστιβάλ, Ειρήνη Γιαννακοπούλου. «Είχαμε σημαντικούς συμμετέχοντες, ακόμη και δημιουργούς από την Κολομβία, που εξετάζουν πλέον το ενδεχόμενο να δημιουργήσουν παραγωγές στην Αμοργό. Είχαμε και σπουδαίους ομιλητές (Irina Khangoshvilli, Mary Kolonia, Evangelos Chronopoulos, Maria Sidiropoulou, Niovi Anazikou, Lilika Diamantidi, Laia Fava), με παρουσιάσεις που κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού. Το πιο όμορφο όμως είναι οι γνωριμίες που δημιουργούνται κάθε χρόνο. Μέσα από τη συμμετοχή μας στη CIFFT, ερχόμαστε σε επαφή με διοργανωτές από ολόκληρο τον κόσμο και το φεστιβάλ μας εξελίσσεται μέσα από αυτό».

Ειρήνη Γιαννακοπούλου (Copyright: Maxim Shumilin)

Αναφερόμενη στη σχέση του πολιτισμού με τον τουρισμό, προσθέτει: «Ο πολιτισμός και ο τουρισμός είναι αλληλένδετα. Ο κόσμος που επισκέπτεται την Ελλάδα έρχεται για τον πολιτισμό της. Ο συνειδητοποιημένος ταξιδιώτης θέλει να γνωρίσει, να δει, να μάθει. Ο πολιτιστικός τουρισμός φέρνει ποιότητα. Xρειάζεται όμως προσοχή, ώστε ο υπερτουρισμός να μην αλλοιώνει ή καταστρέφει τα μνημεία και τον τόπο μας».

Ένα από τα πιο ιδιαίτερα στοιχεία του φεστιβάλ είναι η οικειότητα που αναπτύσσεται ανάμεσα στους συμμετέχοντες. Εκείνο το αίσθημα ότι όσοι ταξιδεύουν μέχρι την άκρη των Κυκλάδων, στις αρχές του χειμώνα, συναντιούνται σ' έναν τόπο που λειτουργεί ως κοινή πατρίδα για λίγες ημέρες. Η παρουσιάστρια του φεστιβάλ και πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Αμοργού, Ελένη Κουντουρούπη, το περιγράφει με τρόπο τρυφερό και ακριβή: «Ο κόσμος που έρχεται έχει την ίδια θετική ενέργεια που δίνουμε κι εμείς. Δενόμαστε και στο τέλος γινόμαστε μια οικογένεια. Αυτός είναι και ο στόχος κάθε φεστιβάλ. Θέλουμε να έρχεται κόσμος που δημιουργεί αγάπη, είτε είναι νέοι, είτε καταξιωμένοι δημιουργοί. Οσοι βρέθηκαν εδώ, έφυγαν γεμάτοι εικόνες της Αμοργού, της Ελλάδας, της φιλοξενίας μας».

Ενα νησί με θετική ενέργεια

Όταν πέφτει το φως του Νοέμβρη στο νησί, οι δημιουργοί βγαίνουν από τις προβολές, συζητούν στους διαδρόμους του Aegialis Hotel & Spa, πίνουν ρακόμελο στους εξωτερικούς χώρους του ξενοδοχείου, κοιτούν το Αμοργιανό μπλε και αφήνουν την ομορφιά να τους διαπεράσει. Εκεί, σε αυτές τις μικρές στιγμές, μοιάζει σαν το φεστιβάλ ν' αποκτά τη βαθύτερη αξία του. Δεν είναι μόνο οι ταινίες, αλλά ο τρόπος που οι άνθρωποι συναντιούνται. Είναι η ευγένεια, η ανοιχτή καρδιά, η κυκλαδίτικη φιλοξενία. Είναι πως, για μία εβδομάδα, αυτό το μικρό νησί στο άκρο των Κυκλάδων γίνεται το κέντρο ενός κόσμου που πιστεύει στη δύναμη της τέχνης να ενώνει.

Κι όταν φεύγεις, νιώθεις πως στις αποσκευές σου έχει τρυπώσει λίγη από εκείνη τη φωτεινή ενέργεια που απλώνεται παντού. Στα στενά σοκάκια που μοσχοβολούν αρμύρα και γιασεμί, στον αέρα που φυσάει ιστορίες, στις προβολές και τις κουβέντες που ανοίγουν δρόμους, στη θάλασσα που αλλάζει χρώματα σαν να δοκιμάζει διαθέσεις μέσα στη μέρα.

Γιατί εδώ, στην Αμοργό —όπου ό,τι συμβαίνει μένει εδώ, χαραγμένο στους ανθρώπους και στον τόπο— όλα βρίσκουν έναν τρόπο να σου κλείνουν διακριτικά το μάτι.

Διαβάστε ακόμη