«Unknown Number»: Η αληθινή ιστορία για μία μητέρα που έκανε διαδικτυακό μπούλινγκ στην κόρη της με απειλητικά μηνύματα

Υπάρχουν ιστορίες που μοιάζουν να ξεπηδούν από τις πιο σκοτεινές σελίδες της φαντασίας και όμως είναι πέρα για πέρα αληθινές. Το νέο ντοκιμαντέρ του Netflix, «Unknown Number: The High School Catfish», ανήκει σε αυτήν ακριβώς την κατηγορία. Σκηνοθετημένο από τη βραβευμένη Σκάι Μπόργκμαν —γνωστή για τα επιτυχημένα της έργα «Girl in the Picture» και «Abducted in Plain Sight»— το φιλμ φωτίζει μια υπόθεση διαδικτυακού εκφοβισμού που ξεπέρασε κάθε όριο, με πρωταγωνίστρια μια έφηβη από το Μίσιγκαν.

Η υπόθεση δεν συντάραξε μόνο την οικογένεια της 13χρονης Λορίν Λικάρι, αλλά συγκλόνισε ολόκληρη την Αμερική. Γιατί ο «άγνωστος» θύτης πίσω από την ασταμάτητη καταιγίδα υβριστικών και απειλητικών μηνυμάτων δεν ήταν ένας τυχαίος διαδικτυακός κακοποιός, αλλά η ίδια της η μητέρα.

Η αρχή ενός εφιάλτη

Ο εφιάλτης ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2020, όταν η Λορίν άρχισε να λαμβάνει περίεργα μηνύματα από έναν άγνωστο αριθμό. Σχόλια που στόχευαν στην εμφάνισή της, υπονοούμενα για τη σχέση της με τον τότε σύντροφό της. Ο αποστολέας την ταπείνωνε ξανά και ξανά, αφήνοντας να εννοηθεί πως ο Όουεν την απατούσε.

Τα μηνύματα έμοιαζαν να προέρχονται από κάποιον συμμαθητή. Έγραφαν φράσεις όπως «Γεια σου Λορίν, ο Όουεν θα σε χωρίσει», παρότι κάτι τέτοιο δεν ίσχυε. Ο αποστολέας επαναλάμβανε ότι το αγόρι προτιμούσε εκείνον, προσθέτοντας: «Και οι δύο είμαστε έτοιμοι για σεξ». Για μήνες, η Λορίν δεχόταν μηνύματα όπως: «Θα είναι μαζί μου ενώ εσύ, το άσχημο μοναχικό κ... σου, θα μείνεις μόνη».

Πολλά μηνύματα την αποκαλούσαν «Λο», παρατσούκλι που χρησιμοποιούσαν μόνο στενοί φίλοι και συγγενείς, στοιχείο που έδειχνε ότι ο αποστολέας ανήκε στον στενό κύκλο της. Η Λορίν και ο Όουεν καλούσαν τον άγνωστο αριθμό, αλλά ποτέ δεν απαντούσε κανείς. Δέχονταν ο καθένας τους περισσότερα από 30 με 50 μηνύματα την ημέρα. Πολλά από αυτά ήταν εξαιρετικά χυδαία και περιέγραφαν γεννητικά όργανα και σεξουαλικές πράξεις.

Μετά από δύο χρόνια σχέσης, η Λορίν και ο Όουεν χώρισαν, ελπίζοντας ότι έτσι θα σταματούσαν τα μηνύματα. Ωστόσο, η Λορίν συνέχισε να δέχεται καταιγισμό απειλών όπως «Αυτοκτόνα τώρα, σκύλα», «Η ζωή του θα ήταν καλύτερη αν ήσουν νεκρή» και «ΝΕΚΡΗ #bangbang #suicide».

Η ανατριχιαστική αποκάλυψη

Η υπόθεση παρέμενε άλυτη για περισσότερο από έναν χρόνο. Τάραξε τα νερά μίας ολόκληρης πόλης. Οι γονείς της Λορίν και του Όουεν, μέχρι τότε στενοί φίλοι, βρέθηκαν ενωμένοι απέναντι σ' έναν αόρατο εχθρό, ενώ η τοπική αστυνομία διεξήγαγε αλλεπάλληλες έρευνες, χωρίς αποτέλεσμα. 

Οι υποψίες, αρχικά, στράφηκαν προς τους συμμαθητές. Μια κοπέλα μάλιστα στιγματίστηκε άδικα ως πιθανή υπεύθυνη, οδηγώντας τη σχολική κοινότητα σ' ένα κλίμα καχυποψίας και φόβου. Η Beal City μετατράπηκε σ' ένα μικρό χωριό, διχασμένο και υπό ασφυκτική πίεση. Χρειάστηκε η παρέμβαση του FBI και του ειδικού Μπράντλεϊ Πίτερ για ν' αποκαλυφθεί τελικά η αλήθεια.

Το αποτέλεσμα σόκαρε τους πάντες. Πίσω από τα απειλητικά μηνύματα κρυβόταν η ίδια η μητέρα της Λορίν, Κέντρα Λικάρι. Για μήνες έστελνε ανώνυμα υβριστικά μηνύματα στην κόρη της και στη συνέχεια την παρηγορούσε όταν εκείνη κατέρρεε. Η διπλή αυτή στάση προκάλεσε αποστροφή, αλλά και μια σειρά ερωτημάτων για τα κίνητρα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν μια μάνα σε μια τόσο ακραία πράξη.

Ο Μπράντλεϊ Πίτερ εξηγεί στο ντοκιμαντέρ ότι κατάφερε να εντοπίσει ότι τα μηνύματα στάλθηκαν μέσω εφαρμογής που αποκρύπτει αριθμούς. Με δικαστικό ένταλμα, ζήτησε στοιχεία από την εφαρμογή και ανακάλυψε ότι επανειλημμένα εμφανιζόταν ο αριθμός της Κέντρα Λικάρι.

Μία από τις πιο δυνατές στιγμές του ντοκιμαντέρ είναι η καταγραφή από την κρυφή κάμερα που φορούσε ο αστυνομικός όταν συνέλαβε την Κέντρα. Οι θεατές παρακολουθούν τη στιγμή που η νεαρή κοπέλα μαθαίνει ποιος πραγματικά κρυβόταν πίσω από τον εφιάλτη της. Το βλέμμα της Λορίν, γεμάτο σοκ και προδοσία, αποτυπώνεται με αμεσότητα και αποτελεί ίσως τη σκληρότερη υπενθύμιση ότι οι πιο μεγάλοι κίνδυνοι καμιά φορά βρίσκονται μέσα στο ίδιο μας το σπίτι.

Οι κατηγορίες και η δίκη

Τον Δεκέμβριο του 2022, η Κέντρα Λικάρι βρέθηκε αντιμέτωπη με βαρύ κατηγορητήριο. Δύο κατηγορίες παρενόχλησης ανηλίκου, δύο για συνωμοσία και μία για παρεμπόδιση δικαιοσύνης. Μπροστά στο βάρος των αποδεικτικών στοιχείων, τον Μάρτιο του 2023 δήλωσε ένοχη για το stalking, ενώ οι υπόλοιπες κατηγορίες αποσύρθηκαν.

Τον Απρίλιο του ίδιου έτους, καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης έως και πέντε ετών, με ελάχιστο όριο φυλάκισης τους 19 μήνες. Στο δικαστήριο, εμφανίστηκε συντετριμμένη, ισχυριζόμενη ότι οι πράξεις της προήλθαν από προσωπικά τραύματα και ψυχολογικά προβλήματα.

Στις 8 Αυγούστου 2024, η Κέντρα αποφυλακίστηκε, αφού εξέτισε μέρος της ποινής της. Ωστόσο, παραμένει σε καθεστώς επιτήρησης μέχρι τον Φεβρουάριο του 2026. Δεν έχει δικαίωμα να φύγει από την πολιτεία, υποχρεούται να βρει εργασία και δεν επιτρέπεται να συναντηθεί από κοντά με την κόρη της χωρίς ειδική άδεια.

Γιατί το έκανε η μητέρα

Στο ντοκιμαντέρ, η Κέντρα προσπαθεί να δικαιολογήσει τις πράξεις της, λέγοντας πως «όλοι κάνουν λάθη» και πως πολλοί παρανομούν χωρίς ποτέ να συλληφθούν. Μία από τις εξηγήσεις που έδωσε ήταν ότι διέθετε άπλετο χρόνο, αφού δεν εργαζόταν. Στον σύζυγό της, Σον, είχε ισχυριστεί ότι είχε παραιτηθεί από τη δουλειά της· στην πραγματικότητα, όμως, είχε απολυθεί και δεν είχε βρει ποτέ άλλη απασχόληση.

Ο Όουεν και η μητέρα του εκφράζουν την υπόνοια ότι ίσως η Κέντρα ένιωθε κρυφή έλξη για εκείνον, αφού του έκοβε το κρέας σε μικρά κομμάτια, τον παρακολουθούσε από κοντά και πήγαινε σε όλους τους αγώνες του, ακόμα και μετά τον χωρισμό με τη Λορίν. Η Κέντρα δεν απαντά σε αυτές τις κατηγορίες. Η ίδια μιλάει για παλιά τραύματα, αποκαλύπτοντας ότι σε ηλικία 17 ετών έπεσε θύμα βιασμού. «Όταν η κόρη μου μπήκε στην εφηβεία, φοβήθηκα», λέει. «Φοβόμουν να τη δω να μεγαλώνει, ήθελα να την προστατεύσω και να την κρατήσω κοντά μου».

Η σκηνοθέτιδα θεωρεί ότι η Κέντρα ουσιαστικά ήθελε ν' αναγκάσει τη Λορίν να στραφεί σ' εκείνη για στήριξη. Ωστόσο, παραμένει ανεξήγητο γιατί τα μηνύματα έφτασαν στο σημείο να την προτρέπουν να αυτοκτονήσει. «Δεν υπάρχει καλή απάντηση», σχολιάζει η Μπόργκμαν.

Ο πρώην διευθυντής του σχολείου λέει στο ντοκιμαντέρ ότι η Κέντρα εμφάνιζε μια διαδικτυακή εκδοχή του συνδρόμου Μινχάουζεν. «Ήθελε η κόρη της να τη χρειάζεται τόσο, που ήταν διατεθειμένη να την πληγώσει». Η ίδια η Κέντρα, ερωτηθείσα αν τα μηνύματα περί ανορεξίας αντανακλούσαν τις δικές της ανασφάλειες, απαντά: «Πιθανόν. Ήμουν υπερβολικά αδύνατη, δεν έτρωγα. Μπορούσες να με βάλεις κι εμένα στην κατηγορία της ανορεξίας».

Η μαρτυρία της Λορίν

Η Λορίν, πλέον απόφοιτη λυκείου, συμμετέχει ενεργά στο ντοκιμαντέρ. Η παρουσία της είναι καθοριστική, καθώς αφηγείται με θάρρος την εμπειρία της. Παρά την προδοσία, δηλώνει ότι δεν θέλει να κόψει τις σχέσεις με τη μητέρα της. «Την αγαπώ περισσότερο από οτιδήποτε», λέει, αν και παραδέχεται ότι η εμπιστοσύνη έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα. Η ίδια σχεδιάζει να σπουδάσει εγκληματολογία, ίσως ως ένας τρόπος να μετατρέψει τον πόνο της σε δύναμη και γνώση.

Το ντοκιμαντέρ δεν περιορίζεται στην αφήγηση των γεγονότων. Εμβαθύνει στις ψυχολογικές πτυχές μιας μητέρας που μετέτρεψε την κόρη της σε θύμα. Η Κέντρα παρουσιάζεται ως μια γυναίκα που πάλευε με δικούς της φόβους και τραύματα, φοβούμενη την απόσταση που θα έφερνε η εφηβεία. Η ανάγκη της για έλεγχο κατέληξε σ' έναν αυτοκαταστροφικό κύκλο κακοποίησης.

Η Σκάι Μπόργκμαν επισημαίνει ότι ο στόχος της ήταν να δείξει όλες τις πλευρές. Τη φρίκη των πράξεων, αλλά και την ανθρώπινη πολυπλοκότητα πίσω τους. «Η Κέντρα παραμένει μια αινιγματική φιγούρα. Δεν ξέρουμε αν ποτέ θα μάθουμε πραγματικά γιατί έκανε ό,τι έκανε», αναφέρει.

Πέρα από την προσωπική ιστορία, το το ντοκιμαντέρ λειτουργεί και ως προειδοποίηση για τους κινδύνους του ψηφιακού κόσμου. Ο διαδικτυακός εκφοβισμός μπορεί να πάρει πολλές μορφές, ακόμα και όταν προέρχεται από τους πιο κοντινούς ανθρώπους. Η υπόθεση Λικάρι είναι μια αφορμή για καλύτερη επικοινωνία μεταξύ γονιών και εφήβων. Είναι υπενθύμιση ότι η σιωπή ή η υποτίμηση των προβλημάτων των νέων μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες.

Σήμερα, η Λορίν προσπαθεί να ξαναχτίσει τη ζωή της. Έχει δημιουργήσει πιο στενή σχέση με τον πατέρα της, Σον, και δείχνει να αναζητά ισορροπία μέσα από νέες εμπειρίες και σχέδια για το μέλλον. Η στάση της απέναντι στη μητέρα της είναι μετρημένη. Αναγνωρίζει την αγάπη, αλλά δεν κλείνει τα μάτια στο τραύμα.

Η κριτική για το ντοκιμαντέρ

Για περίπου τρία τέταρτα της ώρας, το «Unknown Caller» μοιάζει μ' ένα τυπικό αστυνομικό θρίλερ. Παρουσιάζονται «ύποπτοι», γίνεται ανακριτικό παιχνίδι και το μυστήριο χτίζεται βήμα-βήμα. Όμως, περίπου στη μία ώρα, έρχεται η μεγάλη αποκάλυψη. Αποκαλύπτεται ποιος κρύβεται πίσω απ' όλα. Από εκεί και πέρα ξεκινά η πραγματική ιστορία και αυτή θα έπρεπε να είναι και το κέντρο βάρους της ταινίας. Αντί γι’ αυτό, το ντοκιμαντέρ ξοδεύει πολύ χρόνο σε εύκολες εντυπώσεις και «φθηνά» σασπένς.

Δεν βλέπουμε μια ερευνητική δουλειά που βουτάει βαθιά στην υπόθεση. Αντίθετα, έχουμε κυρίως συνεντεύξεις, γυρισμένες σε προσεκτικά στημένα σκηνικά. Η Λορίν σ' ένα ανακατασκευασμένο δωμάτιο που μοιάζει με το δικό της, μαθητές σε σκηνοθετημένες αίθουσες, διευθυντές και καθηγητές σε «τέλεια» γραφεία. Όλα είναι πολύ στημένα και το αποτέλεσμα μοιάζει κάπως άψυχο. Ακόμα και τα μηνύματα που λάμβανε η Λορίν προβάλλονται με τεράστια γράμματα στην οθόνη, σαν να θέλουν να σοκάρουν τον θεατή με τρόπο εύκολο και πρόχειρο.

Έτσι, αντί να νιώθουμε το βάρος και τη φρίκη της ιστορίας, το «Unknown Caller» καταλήγει να μοιάζει με μια «γυαλισμένη» περίληψη, εύκολη στην κατανάλωση αλλά άδεια από πραγματικό συναίσθημα. Η ταινία φοβάται να μπει στην πολυπλοκότητα των συναισθημάτων και δείχνει αδιάφορη απέναντι στο πώς ζουν και τι περνούν οι έφηβοι σήμερα. Και το μεγαλύτερο της πρόβλημα; Ότι δεν δείχνει καμία διάθεση να εμβαθύνει στο πιο ενδιαφέρον πρόσωπο της υπόθεσης.

Παρόλα αυτά, η ιστορία παραμένει συγκλονιστική και αποκαλυπτική για τους κινδύνους που ελλοχεύουν όταν η ανάγκη ελέγχου και οι ψυχολογικές πληγές μετατρέπονται σε όπλο εναντίον των πιο αγαπημένων προσώπων.

Διαβάστε ακόμη

Κραυγή απόγνωσης Έλληνα κτηνοτρόφου στο OPEN: «Ποια φέτα; Σε λίγο δε θα έχουμε γάλα ούτε για γιαούρτι»

Δύσκολες ώρες για τον πατέρα της Μέγκαν Μαρκλ - Ακρωτηριάστηκε το πόδι του και νοσηλεύεται στην εντατική

Κλήρωση Μουντιάλ 2026: Οι 12 όμιλοι για το μεγάλο ποδοσφαιρικό ραντεβού του καλοκαιριού

«Η Τουρκία εγκαταλείπει τα S-400 και ξεκινάει να προμηθεύεται F-35», λέει ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα