Μπέτο Ο'Ρουρκ: Ο λάτρης της Οδύσσειας που θέλει να γίνει νέος Ομπάμα

Ο πρώην βουλευτής του Τέξας Μπέτο Ο'Ρουρκ, και ανερχόμενο αστέρι των Δημοκρατικών, θα είναι τελικά υποψήφιος για το προεδρικό χρίσμα του κόμματός του ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2020.

«Ο μόνος τρόπος για να είμαστε πιστοί στις υποσχέσεις της Αμερικής είναι να δώσουμε τα πάντα γι' αυτήν και να δώσουμε τα πάντα για όλους εμάς», δήλωσε σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του ο 46χρονος ανακοινώνοντας την υποψηφιότητά του προτού βάλει πλώρη για την Αϊόβα για να συγκεντρώσει υποστήριξη.

«Αυτή είναι μια καθοριστική στιγμή αλήθειας για αυτή την χώρα και για τον καθένα μας. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε αυτή τη στιγμή, οι κρίσεις στην οικονομία μας, την Δημοκρατία μας και το κλίμα, που όλες συνδέονται μεταξύ τους, ποτέ δεν υπήρξαν μεγαλύτερες. Είτε θα μας καταστρέψουν, είτε θα μας προσφέρουν την μεγαλύτερη ευκαιρία να απελευθερώσουμε τις μεγαλειώδεις ιδέες των ΗΠΑ» ανέφερε χαρακτηριστικά

Ο Ο' Ρουρκ είναι τέταρτης γενιάς Ιρλανδοαμερικανός από το Ελ Πάσο, την έκτη μεγαλύτερη πόλη του Τέξας, ακριβώς στα σύνορα με το Μεξικό, μπασίστας σε πανκ συγκρότημα, διορθωτής σε εκδοτικό οίκο στο Μπρονξ, ιδιοκτήτης εταιρείας software στη γενέτειρά του, ακτιβιστής, δημοτικός σύμβουλος-- μέχρι να εμπλακεί στην ενεργό πολιτική δράση στη Βουλή των Αντιπροσώπων και να διεκδικήσει μια θέση στη Γερουσία βάζοντάς τα με τον πρώην προεδρικό υποψήφιο Τεντ Κρουζ.

Σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση ο χαρισματικός Μπέτο Ο΄Ρουρκ φαίνεται να αποκτά τώρα προβάδισμα έναντι του Τζο Μπάιντεν και να αναδεικνύεται σε δημοφιλέστερο υποψήφιο στις προτιμήσεις των Δημοκρατικών ψηφοφόρων για να σταθεί απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ το 2020.

Λάτρης της Οδύσσειας

Πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές της 6ης Νοεμβρίου, ο Ο'Ρουρκ, ο οποίος δηλώνει λάτρης της ομηρικής «Οδύσσειας» και έχει ονομάσει τον 12χρονο γιο του Οδυσσέα, θεωρούνταν ανερχόμενο αστέρι, που θα μπορούσε να φέρει μία αναπάντεχη νίκη, σε μία πολιτεία παραδοσιακά συντηρητική, το Τέξας, και απέναντι σε ένα δυνατό χαρτί των Ρεπουμπλικανών, τον γερουσιαστή Τεντ Κρουζ.

Ο Ρόμπερτ Φράνσις «Μπέτο» Ο’Ρουρκ, ο οποίος εκπροσωπούσε το Ελ Πάσο στη Βουλή των Αντιπροσώπων από το 2013, δεν έχει λατινικές ρίζες, αλλά μιλάει άπταιστα ισπανικά. Παρά το γεγονός ότι ο 46χρονος γερουσιαστής ηττήθηκε με μικρή διαφορά από τον Κρουζ (50,9% έναντι 48,3%), η παθιασμένη προεκλογική του εκστρατεία γοήτευσε πολλούς, ειδικά τους προοδευτικούς. Κάποιοι μάλιστα τον αποκάλεσαν "Λευκό Ομπάμα".

Kατάφερε, μάλιστα, να συγκεντρώσει το ιλιγγιώδες ποσό των 70 εκατομμυρίων δολαρίων στην προεκλογική του καμπάνια, ενώ προκάλεσε τον ίδιο ενθουσιασμό που είχε προκαλέσει στα στελέχη και τους υποστηρικτές των Δημοκρατικών η υποψηφιότητα Ομπάμα το 2008.

O Ο’Ρουρκ είχε δηλώσει πριν τις ενδιάμεσες εκλογές ότι δεν θα έβαζε υποψηφιότητα για την προεδρία των ΗΠΑ, υποσχόμενος να υπηρετήσει και τα έξι χρόνια στη Γερουσία, σε περίπτωση που εκλεγόταν. Ωστόσο η ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του προκάλεσε σε πολλούς ανακούφιση ελπίζοντας ότι, σε περίπτωση που κερδίσει το χρίσμα των Δημοκρατικών, θα μπορέσει να κατατροπώσει τον Τραμπ.

Και πρόσφατα δήλωνε στο Vanity Fair πως είχε πολλές αμφιβολίες και θεωρούσε πως μάλλον μειονεκτεί διότι είναι λευκός άνδρας, όταν πολλοί θα προτιμούσαν το χρίσμα των Δημοκρατικών να το κερδίσει γυναίκα ή μέλος εθνικής μειονότητας. Άλλα 14 στελέχη των Δημοκρατικών έχουν ανακοινώσει την υποψηφιότητά τους. Ο πρώην αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν, που επίσης αναμένεται να συμμετάσχει στη διαδικασία, πάντως διατηρεί ακόμα το σασπένς. Ωστόσο, σε δημόσια εμφάνισή του αυτή την εβδομάδα ελάχιστες αμφιβολίες άφησε πως θα είναι ανάμεσα στους διεκδικητές του χρίσματος.

Πηγές: The Independent, CNN, Politico, AFP

Διαβάστε ακόμη

Ερευνητές ανέπτυξαν ακουστικά που μπορούν να εντοπίσουν πρώιμα σημάδια Αλτσχάιμερ - Πώς λετουργούν

Κατά της διαγραφής Σαμαρά ο Καραμανλής: Η κριτική δεν αντιμετωπίζεται με πειθαρχικά μέτρα - Δεν με ενδιαφέρει η Προεδρία

Εορταστικό ωράριο 2024: Πότε ξεκινάει - Ποιες Κυριακές θα είναι ανοιχτά τα μαγαζιά

Σε τροχιά κλιμάκωσης ο πόλεμος στην Ουκρανία; Το επόμενο βήμα του Πούτιν, τα πυρηνικά και ο παράγοντας Τραμπ