FAZ: «Ο φαινομενικός γίγαντας Ερντογάν» οδηγεί στη φτώχεια την Τουρκία

«Θεμιτό να επιλύονται οι διαφορές μεταξύ συμμάχων σε πνεύμα αλληλεγγύης και σύνεσης, ωστόσο δεν επιτρέπεται να πέφτει κανείς θύμα εκφοβισμού από αυταρχικούς ηγέτες», επισημαίνει η FAZ

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά ┋

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (Presidency Press Service via AP, Pool)

Τα ελληνοτουρκικά παραμένουν στο «μικροσκόπιο» των Γερμανών αναλυτών. Συγκεκριμένα όπως μεταδίδει η Deutsche Welle, η Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει τα εξής: «Θα ήταν ωραία εάν Τουρκία και Ελλάδα έλυναν τις διαφορές τους για τα κυριαρχικά δικαιώματα και τον ορυκτό πλούτο στην ανατολική Μεσόγειο μέσω του διαλόγου. Βέβαια είναι σαφές γιατί η Άγκυρα επιμένει σε διμερείς διαπραγματεύσεις και γιατί θέλει να αφήσει την Ε.Ε απ΄ έξω. Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η Άγκυρα, η οποία θέλει να αναδειχθεί σε περιφερειακή δύναμη, συγκρούεται και με την Κύπρο, ενώ και εκεί η διαμάχη αφορά τα αποθέματα φυσικού αερίου. Ελλάδα και Κύπρος ανήκουν στην Ε.Ε. Γι΄ αυτό και εξυπακούεται ότι η Ε.Ε. και οι Ευρωπαίοι εταίροι των δυο χωρών ασχολούνται με το ζήτημα και εκφράζονται αλληλέγγυα με αυτές.

Δεδομένου ότι Ελλάδα και Τουρκία ανήκουν στο ΝΑΤΟ είναι, επίσης, σαφές ότι ασχολείται και η συμμαχία, η οποία επηρεάζεται από τη σύγκρουση, πόσο μάλλον που δεν μπορεί να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο στρατιωτικής κλιμάκωσης. Και εδώ όμως παίζουν ρόλο και άλλοι παίκτες. Η προειδοποίηση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ να επιλυθεί η διαμάχη σε πνεύμα αλληλεγγύης μεταξύ συμμάχων και στη βάση του διεθνούς δικαίου είναι ορθή και λογική.

Η αλληλεγγύη αυτή δυσκολεύει όμως όλο και περισσότερο και αυτό οφείλεται στη ''σύμμαχο'' Τουρκία, που με κάθε ευκαιρία κάνει επίδειξη ισχύος […] τόσο στο πεδίο της εξωτερικής, όσο και της ενεργειακής πολιτικής. Η σύνεση είναι θεμιτή, ωστόσο δεν επιτρέπεται να εκφοβίζεται κανείς από τον αυταρχικό ηγέτη Ερντογάν».

Ο Ερντογάν οδηγεί την Τουρκία στη φτώχεια

Υπό τον τίτλο «Ο φαινομενικός γίγαντας Ερντογάν» η Frankfurter Allgemeine Zeitung επισημαίνει τα εξής: «Το αποκορύφωμα της καριέρας του προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν έχει περάσει προ πολλού. Στις εκλογές του 2019 ο αστικός πληθυσμός της αναδυόμενης μπροστά στις ευρωπαϊκές πύλες χώρας βρήκε καταφύγιο στην αντιπολίτευση. Σε ορισμένες περιοχές κατάφερε να κρατήσει το ΑΚΡ στην εξουσία μόνο χάρη στην χειραγώγηση των αποτελεσμάτων.

Στην οικονομία τα πράγματα δεν πάνε επίσης καλά. Η κρίση του κορονοϊού αποκαλύπτει απλώς την λανθασμένη οικονομική και δημοσιονομική του πολιτική. Μόλις οι οίκοι αξιολόγησης μειώνουν την πιστοληπτική ικανότητα, η λίρα κατρακυλά. Και καθότι έθεσε μετά το πραξικόπημα του 2016 τους πολιτικούς θεσμούς υπό τον έλεγχο του […], δεν υπάρχει κάποιος διορθωτικός παράγοντας.

Ο αποδυναμωμένος, φαινομενικός γίγαντας αναζητεί διέξοδο σε λαϊκίστικες ενέργειες όπως τη μετατροπή πρώην εκκλησιών σε τζαμιά, την αναβίωση οθωμανικών ονείρων περί μεγάλης δύναμης και μεγαλόστομων υποσχέσεων για την ενεργειακή τροφοδοσία. Όποιος ξέρει στο σπίτι του μόνο από διαταγές, έχει ξεχάσει όμως να μιλάει πολιτισμένα με τους γείτονες. Οι χώρες που δεν έχει εξοργίσει είναι ελάχιστες.

Και όλα αυτά, ενώ πολλά από τα προβλήματα, όπως το προσφυγικό ή το ενεργειακό, θα μπορούσαν να είναι διαχειρίσιμα με τις κατάλληλες πολιτικές. Ο Ερντογάν, που κάποτε έκανε πολλά για την ανοικοδόμηση της Τουρκίας, οδηγεί τώρα τη χώρα στη φτώχεια».

Διαβάστε ακόμη