┋ Κόσμος ┋ 13.07.2020 11:55

Τσαβούσογλου: Εξορύξεις για να προασπίσουμε τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων

Με πνεύμα συνεννόησης προς την Ευρώπη και... ασυνεννοησίας προς την Ελλάδα και την Κύπρο, ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών αναλύει την κατάσταση σε Ανατολική Μεσόγειο, Λιβύη και Συρία σε άρθρο του που δημοσιεύεται σήμερα στο POLITICO.

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά ┋

«Επίθεση φιλίας» στην Ευρώπη και... πυρά προς την Ελλάδα και την Κύπρο επιχειρεί ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Σε άρθρο του που φιλοξενεί το Politico, ο Μ. Τσαβούσογλου διαβεβαιώνει τους Ευρωπαίους ότι η Τουρκία θέλει να οικοδομήσει σχέσεις εμπιστοσύνης και να συνεισφέρει στην ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου, της Λιβύης και της Συρίας.

Την ίδια στιγμή όμως κατηγορεί Ελλάδα και Κύπρο για «παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Τουρκίας και των τουρκοκυπρίων» σε σχέση με τις εξορύξεις των υδρογονανθράκων. Τονίζει ότι η Τουρκία έχει «επανειλημμένως εκφράσει την ετοιμότητά της για διάλογο για εξεύρεση δίκαιης και ειρηνικής λύσης» στο Κυπριακό (και άρα στην συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων). Και λέει πως η «εχθρική απάντηση» δεν αφήνει άλλη επιλογή στην Τουρκία από το να συνεχίσει τις δραστηριότητες γεώτρησης στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ακολουθεί μέρος του άρθρου του Μ. Τσαβούσογλου:

«Η Τουρκία επωμίζεται μεγάλο μέρος του διαχωρισμού των δυτικών τμημάτων της ευρασιατικής γης από το ασταθές οικοσύστημα που περιβάλλει την Ευρώπη. Η παρουσία μας σε διπλωματικό επίπεδο και σε επίπεδο ασφαλείας έχει υπερασπιστεί την Ευρώπη εδώ και γενιές. Και στο μέλλον, η Ευρώπη θα είναι ασφαλής και θα ευημερεί με τις συνεισφορές της Τουρκίας. Αλλά αυτό δεν αποτελεί το μόνο μας καθήκον. Όλοι έχουμε ιστορική και ηθική ευθύνη να βοηθήσουμε στη σταθεροποίηση της κοινής μας γειτονιάς και να την θέσουμε σε τροχιά βιώσιμης ειρήνης, σταθερότητας και ανάπτυξης. Ωστόσο, ισχυρές ρητορικές και μαξιμαλιστικές θέσεις από ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ σε θέματα υψηλής στρατηγικής σημασίας περιορίζουν το πεδίο για ουσιαστική συνεργασία.

Παραθέτω τρεις συγκεκριμένες περιπτώσεις:

Πρώτον, η κατάσταση στη Λιβύη. Έχει παρέλθει περισσότερο από ένα χρόνο από τότε που ο πολέμαρχος Khalifa Haftar και οι δυνάμεις του ξεκίνησαν μια επίθεση εναντίον της νόμιμης, αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ κυβέρνησης της χώρας στην Τρίπολη. Χωρισμένη πια η Λιβύη με διαφορετικές χώρες να υποστηρίζουν διαφορετικές πλευρές στην υπάρχουσα σύγκρουση, η ΕΕ δεν κατάφερε να καταλήξει σε συντονισμένη δράση βάσει των βασικών της αξιών.

Αυτός ο πολέμαρχος, που χρηματοδοτείται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και υποστηρίζεται από την Αίγυπτο και τη Ρωσία, υπονομεύει την προοπτική διαρκούς ειρήνης και σταθερότητας. Παρόλο που η πολιτοφυλακή και οι μισθοφόροι εξακολουθούν να ενισχύονται έντονα, η επιχείρηση Irini της ΕΕ στη Μεσόγειο ουσιαστικά τιμωρεί τη νόμιμη κυβέρνηση.

Το να αφήσεις τη Λιβύη στο έλεος ενός πολέμαρχου ήταν, και παραμένει, ένα τεράστιο λάθος. Η βοήθεια της Τουρκίας προς την νόμιμη κυβέρνηση στη Λιβύη, τόσο σε επίπεδο τεχνικής, όσο και σε επίπεδο εκπαίδευσης, κατόπιν υποβολής αιτήματός της, επέφερε άμεσες αλλαγές, αυξάνοντας τη βιωσιμότητα των διπλωματικών προσπαθειών όπως η Διάσκεψη του Βερολίνου. Χωρίς τη βοήθειά μας, η Τρίπολη θα είχε πέσει στα χέρια μιας συμμαχίας, αποτελώντας μια μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή - με επιπτώσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Αντί να συμπορεύεται με την Τουρκία, είδαμε έναν παραδοσιακό σύμμαχο και έναν ευρωπαϊκό εταίρο τη Γαλλία - η οποία υποστηρίζει τον Χαφτάρ- να κάνει ψευδείς ισχυρισμούς σχετικά με ένα περιστατικό που αφορά το πολεμικό του πλοίο και τα τουρκικά πλοία στην Ανατολική Μεσόγειο. Όταν οι ισχυρισμοί αυτοί δεν επιβεβαιώθηκαν από το ΝΑΤΟ, το Παρίσι αποσύρθηκε από μια σημαντική επιχείρηση συμμαχίας.

Δεύτερον, όσον αφορά τη Συρία, η παρουσία μας στη βορειοδυτική πόλη Ιντλίμπ έχει αποτρέψει μια ανθρωπιστική καταστροφή που αφορά περίπου 3,5 εκατομμύρια ανθρώπους που εγκλωβίστηκαν σε ένα μικρή έκτασης έδαφος και υπέστησαν βία από το συριακό καθεστώς και τους υποστηρικτές του. Η παρέμβασή μας σταμάτησε τη σφαγή και την πορεία 1 εκατομμυρίου ανθρώπων στα νοτιότερα σύνορα της Ευρώπης.

Παράλληλα με τις προσπάθειές μας για αναζωογόνηση της πολιτικής διαδικασίας, η οποία παραμένει η μόνη βιώσιμη διέξοδος από αυτήν την δεκαετία κρίσης, εστιάζουμε στην προετοιμασία των κατάλληλων συνθηκών για τη διευκόλυνση της επιστροφής των συριακών προσφύγων με ασφαλή και εθελοντικό τρόπο. Ως η μεγαλύτερη χώρα φιλοξενίας προσφύγων στον κόσμο, έχουμε ξοδέψει περισσότερα από 40 δισεκατομμύρια δολάρια εξυπηρετώντας τις ανάγκες 3,6 εκατομμυρίων Σύρων προσφύγων στην Τουρκία. Δεν μπορούμε να αναμένουμε να πάρουμε περισσότερα. Επιπλέον, έχουμε παράσχει σε 402.000 Σύρους πρόσφυγες την ευκαιρία να επιστρέψουν στην πατρίδα τους σε περιοχές που πήραν πίσω από τουρκικά στρατεύματα από τρομοκράτες του Daesh (ISIS) και του PKK / YPG.

Τρίτον και όσον αφορά την Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο, στην κοινή μας συνέντευξη Τύπου στην Άγκυρα στις 6 Ιουλίου, Ζοζέπ Μπορέλ, επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, σημείωσε ότι «η Ανατολική Μεσόγειος είναι μια βασική περιοχή για την Ευρώπη». Λοιπόν, είναι και για εμάς. Έχουμε τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο.

Μαξιμαλιστικοί και μονομερείς ισχυρισμοί από την Ελλάδα και τους Ελληνοκύπριους παραβιάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα τόσο της Τουρκίας όσο και των Τουρκοκυπρίων. Αυτό είναι απαράδεκτο. Επανειλημμένως, εκφράσαμε την ετοιμότητά μας για διάλογο για εξεύρεση δίκαιης και ειρηνικής λύσης, όπως εξάλλου και οι Τουρκοκύπριοι.

Δυστυχώς, η απάντηση ήταν η εχθρότητα προς την Τουρκία και την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου. Αυτό δεν μας αφήνει άλλη επιλογή από το να συνεχίσουμε τις δραστηριότητες γεώτρησης και εξερεύνησης στην Ανατολική Μεσόγειο για την προστασία των εθνικών μας συμφερόντων και των ίσων δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων.

Αυτές οι τρεις περιπτώσεις αποτελούν μόνο τις τελευταίες εκφάνσεις μιας αναδυόμενης σειράς κακής μεταχείρισης και αποξένωσης της Τουρκίας μέσω μη βιώσιμων πολιτικών. Μας απαγόρευσαν επίσης τη συμμετοχή μας στη διαδικασία ένταξης στην ΕΕ, ακόμα και μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος το 2016.

Η ΕΕ έχει ανάγκη από εποικοδομητικές στρατηγικές που θα έχουν ως προτεραιότητα λύσεις που θα αποβαίνουν προς όφελος τόσο της ίδιας όσο και της Τουρκίας (win-win), αντί να προχωρεί σε αντιδραστικά βήματα χάρις της αλληλεγγύης και των κοντόφθαλμων προσδοκιών ορισμένων κ-μ.

Υπάρχει κοινό έδαφος, επί του οποίου μπορούμε να οικοδομήσουμε από κοινού. Ας κοιτάξουμε μπροστά και ας οικοδομήσουμε ένα πλαίσιο χωρίς αποκλεισμούς και να αποκομίσουμε οφέλη από τη συνεργασία ΕΕ – Τουρκίας στην κοινή μας γειτονία. Αυτή θα ήταν η σωστή στάση, ιδιαίτερα στις δύσκολες συνθήκες της εποχής μετά την πανδημία”.

Ο τίτλος του άρθρου στο POLITICO είναι "EU-Turkey relations are strained but we have common ground to build on/ There is an emerging streak of abuse and estrangement of Turkey, argues the country’s foreign minister".

Διαβάστε ακόμη