Ο βουλευτής με το χωράφι που έγινε βοσκοτόπι, ο Πιερρακάκης ως πρωθυπουργός κυβέρνησης συνεργασίας και τα μπλεξίματα του ΠΑΣΟΚ στην Πάτρα λόγω Τσίπρα

Ο βουλευτής με το βοσκοτόπι

Ειρωνικός είναι ο τίτλος, αλλά έχει ενδιαφέρον η ιστορία. Μιλούσα χτες με έναν από τους πιο προβεβλημένους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, που εκλέγεται σε περιφέρεια με σημαντική και πρωτοπόρα αγροτική παραγωγή. Προφανώς ένα από τα θέματα της συζήτησής μας αφορούσε και τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Και μου είπε πως και ο ίδιος έχει πέσει «θύμα» της όλης κατάστασης. Ανακάλυψε πρόσφατα πως ένα από τα αγροτεμάχια που διατηρεί με σημαντική παραγωγή ενός ιδιαίτερου προϊόντος έχει δηλωθεί ως βοσκοτόπι από κάποιον κτηνοτρόφο στην Κρήτη! Ο βουλευτής λέει πως δεν είχε ιδέα και πως τον ενημέρωσαν πρόσφατα οι αρμόδιοι ελεγκτές. Ευτυχώς για τον ίδιο χαρτιά δεν υπάρχουν, κάτι που -όπως μου είπε- δείχνει και το «μπάχαλο» που επικρατούσε στα ΚΥΔ και τον ίδιο τον Οργανισμό.

Το Σύνταγμα και η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία

Γίνεται τις τελευταίες μέρες πολλή κουβέντα για το εάν μπορεί η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία να παρακάμψει με κάποιον τρόπο το άρθρο 86 του Συντάγματος και να ασκήσει διώξεις κατευθείαν σε νυν και πρώην υπουργούς για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Μαθαίνω πως σχετικές εισηγήσεις έχουν μεταφερθεί και στα κεντρικά της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στις Βρυξέλλες, ενώ το βασικό σκεπτικό βασίζεται στο ότι έγινε διασπάθιση πόρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο Γιώργος Φλωρίδης, βέβαια, είπε σε συνέντευξή του πως η Ελλάδα είναι κυρίαρχο κράτος και δεν μπορεί να παρακαμφθεί το ελληνικό Σύνταγμα, ωστόσο κάποιοι νομικοί λένε πως «μια χαρά παρακάμφηκε το Σύνταγμα για να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια». Μιλώντας με νομικούς σχημάτισα την άποψη ότι μια απευθείας δίωξη υπουργών θα «χτυπούσε» στα εξής πολιτικά και δικαστικά εμπόδια. Πρώτον η κυβέρνηση δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο να αφήσει μια τέτοια υπόθεση να εξελιχθεί. Και δεύτερον, ο Άρειος Πάγος στοιχηματίζω πως θα εναντιωνόταν σε μια τέτοια εξέλιξη. Άρα, λίγο πολύ, κουβέντα να γίνεται...

Στο μικροσκόπιο της EPPO δύο βουλευτές της ΝΔ για τον ΟΠΕΚΕΠΕ

Μου λένε, πάντως, ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία εξετάζει πλέον δύο εν ενεργεία βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας για πιθανή εμπλοκή στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Και οι δύο εκλέγονται σε νομούς της Κεντρικής Ελλάδας, έχουν διατελέσει υπουργοί, ενώ ο ένας κατέχει σήμερα καθοριστικό ρόλο στον κομματικό μηχανισμό.

Όλα πάντως δείχνουν ότι η EPPO κινείται σε μεγαλύτερο βάθος από το αναμενόμενο, γεγονός που εντείνει την ανησυχία στο Μαξίμου, ειδικά σε περίοδο έντονων πιέσεων από το αγροτικό μέτωπο. Πολλοί εκτιμούν ότι, αν οι πληροφορίες επιβεβαιωθούν, οι πολιτικές παρενέργειες θα είναι σημαντικές.

Ο Πιερρακάκης ως πρωθυπουργός σε κυβέρνηση συνεργασίας

Σας έγραφα χτες πως ο Κυριάκος Πιερρακάκης θεωρείται από αρκετούς στη Νέα Δημοκρατία μετά την εκλογή του στην προεδρία του Eurogroup ως ο επικρατέστερος «διάδοχος» του Κυριάκου Μητσοτάκη και πως η επιμονή του πρωθυπουργού να τον εκλέξει ισοδυναμεί με «δαχτυλίδι». Μήπως όμως αυτή η υπόθεση πάει αρκετά μακριά, καθότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα κατέλθει ξανά στις εκλογές του 2027 ως υποψήφιος πρωθυπουργός; Θα σας πω μια σκέψη που μου μεταφέρθηκε από κάποιους αρκετά πονηρούς. Αν η κάλπη βγάλει πρώτη τη ΝΔ χωρίς αυτοδυναμία και το ΠΑΣΟΚ δεύτερο με μια διαφορά που να δίνει τη δυνατότητα στην Χαριλάου Τρικούπη να ζητήσει άλλον πρωθυπουργό για να προκύψει συγκυβέρνηση, ο Κυριάκος Πιερρακάκης ίσως είναι μια εναλλακτική λύση που μπορεί να «περάσει» σε μια μεγάλη μερίδα του ΠΑΣΟΚ. Τα συγχαρητήρια, άλλωστε, της Χαριλάου Τρικούπη στον υπουργό οικονομικών για την εκλογή του στην προεδρία του Eurogroup έδειξαν ότι αντιπάθεια δεν υπάρχει...

Οι δημοσκόποι μετρούν τον Πιερρακάκη...

Η διεθνής υποδοχή, πάντως, της εκλογής του Κυριάκου Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup έχει ήδη μεταφερθεί στο εσωτερικό πολιτικό πεδίο. Δημοσκοπικές εταιρείες τον μετρούν πλέον ως ενδεχόμενο μελλοντικό πρωθυπουργό.

Ο Τσίπρας επενδύει στην οικονομία

Το Ινστιτούτο του Αλέξη Τσίπρα, μια μέρα πριν την ψήφιση του προϋπολογισμού, διόλου τυχαία δημοσίευσε μια έρευνα για την οικονομία. Σήμερα άλλωστε, παράλληλα με την ψήφιση του προϋπολογισμού στη Βουλή, ο Τσίπρας θα παρουσιάζει το βιβλίο του στην Πάτρα. Όπως μου έλεγαν συνεργάτες του που πήρα να ενημερωθώ, η έρευνα δείχνει πως «καταρρίπτεται το success story της κυβέρνησης», λαμβάνοντας αφορμή από τα μεγέθη για την ανάπτυξη, την ανεργία, τις επενδύσεις, τις εξαγωγές. Παράλληλα θεωρούν πως «πραγματική αναδιανομή εισοδημάτων είχαμε επί Τσίπρα», καθώς «είχε αυξηθεί το μερίδιο των μισθών στο ΑΕΠ».
Το Ινστιτούτο, λοιπόν, φαίνεται να επενδύει στην ιδέα ότι στα της οικονομίας ο πρώην πρωθυπουργός τα είχε καταφέρει καλύτερα απ' ό,τι ο Μητσοτάκης. Το ερώτημα είναι αν θα πεισθούν και οι πολίτες από αυτόν τον ισχυρισμό.

Μπλέξιμο για το ΠΑΣΟΚ στην Πάτρα λόγω Τσίπρα

Σας έγραφα χτες πως έχει προκληθεί μια σχετική αναστάτωση στην Πάτρα επειδή ο πρώην υποψήφιος δήμαρχος Βασίλης Αϊβαλής και ο πρόεδρος του τοπικού Οικονομικού Επιμελητηρίου, Γιώργος Παππάς θα μιλήσουν στην παρουσίαση του βιβλίου του Αλέξη Τσίπρα. Έφτασε στα αυτιά μου μια συνέντευξη του γραμματέα της Νομαρχιακής του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Μοίραλη, σε τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό, στην οποία παραδέχτηκε πως η Χαριλάου Τρικούπη και ο πρώην πρωθυπουργός «ψωνίζουμε από την ίδια μήτρα», ήτοι διεκδικούν ψήφους από την ίδια δεξαμενή. Ο Μοίραλης, που είναι κοντά στον Νίκο Ανδρουλάκη, παραδέχτηκε πως οι Αϊβαλής και Παππάς είναι αντίστοιχα μέλη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά φάνηκε αντίθετος στο να διαγραφούν για την παρουσία τους δίπλα στον Τσίπρα. Είπε δε πως ο Γιώργος Παππάς είναι στρατιώτης της παράταξης, αλλά μπορεί να αναδειχθεί και σε στρατηγό της. Έχουν αρχίσει, βλέπετε, να βγαίνουν όλα τα θέλγητρα...

Η τελευταία ζαριά του Κασσελάκη

Με παραξένεψε η ανακοίνωση του Στέφανου Κασσελάκη με την οποία γνωστοποίησε πως οδηγεί το κόμμα του σε συνέδριο τον Φεβρουάριο. Όχι λόγω των δραματικών τόνων που χρησιμοποίησε, αλλά επειδή αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να βάλει λουκέτο στο κόμμα του. Ρώτησα λοιπόν και έμαθα πως ο Κασσελάκης έχει μείνει χωρίς «καύσιμα» στην πορεία του. Και εννοώ, χωρίς λεφτά, στελέχη και στήριξη από την βάση. Τα οικονομικά του Κινήματος Δημοκρατίας δεν πήγαν ποτέ καλά, αφού οι πιθανοί σπόνσορες δεν φάνηκαν τελικά τόσο ανοιχτοχέρηδες. Παράλληλα αρκετά στελέχη έχουν αρχίσει να λοξοκοιτάζουν είτε προς τον Αλέξη Τσίπρα, είτε προς την Χαριλάου Τρικούπη, όπως σας έχω ενημερώσει πρόσφατα. Και παράλληλα η «γραμμή» του για κυβερνητική συνεργασία και με τη Νέα Δημοκρατία, δεν «περνά» στην βάση του κόμματος. Έτσι ο Κασσελάκης, μου λένε, ρίχνει μια τελευταία «ζαριά». Αν του βγει θα συνεχίσει. Αν όχι, χαιρετίσματα.

Έφυγε ο Μιχελογιαννάκης

Αν πάντως δεν σας πείθουν οι πληροφορίες μου, θα σας πείσει το SMS που έλαβα χτες στο κινητό μου. Αποστολέας του ο Γιάννης Μιχελογιαννάκης, ο Κρητικός γιατρός που ανάμεσα στο 2011 και το 2019 ήταν βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ αρχικά, έπειτα με τη ΔΗΜΑΡ και τελικά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Μιχελογιαννάκης, που έγινε γνωστός για το μοναδικό του ταμπεραμέντο σε απεργία πείνας μεταναστών στο Σύνταγμα, έστειλε χτες παντού πως αποχωρεί από το Κίνημα Δημοκρατίας, επειδή όπως έγραψε μεταξύ άλλων «η μη συνεργασία με τη ΝΔ ήταν και είναι για μένα πάντοτε αξιακή και πολιτική θέση». Περιμένω με ενδιαφέρον τις επόμενες κινήσεις του.

Βενιζέλος σε πλήρη επιστροφή: οι παρεμβάσεις του πιέζουν το σύστημα και αλλάζουν τη συζήτηση

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν κάνει απλώς παρεμβάσεις. Κλιμακώνει. Με τη νέα του εμφάνιση σε τηλεοπτικό σταθμό, ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έθεσε ξανά το ζήτημα της λειτουργίας των θεσμών, αλλά ταυτόχρονα υπενθύμισε στην πολιτική σκηνή και στην κοινωνία ότι παραμένει ενεργός παίκτης με ισχυρό αποτύπωμα.

Η δήλωσή του ότι «η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να είναι κυβέρνηση συνεργασίας» και πως «η αυτοδυναμία έχει κλείσει τον κύκλο της» έρχεται σε μια στιγμή όπου το σενάριο συνεργασιών συζητείται πιο έντονα από ποτέ. Οι επισημάνσεις του περί «μονοπρόσωπης εξουσίας που ελέγχει θεσμούς και διαδικασίες» διαβάζονται ευθέως ως κριτική προς το μοντέλο Μητσοτάκη, κάτι που στο Μαξίμου μόνο απαρατήρητο δεν περνά.

Παράλληλα, ο Βενιζέλος μιλά για «διακυβερνησιμότητα» που έχει χαθεί, για ανάγκη νέας εθνικής στρατηγικής μετά την επανεκλογή Τραμπ και για «κοινωνικό συμβόλαιο που έχει διαρραγεί». Πρόκειται για θεματικές που δεν ανοίγει τυχαία: είναι προνομιακό πεδίο για κάποιον που επιδιώκει να επηρεάζει το κέντρο του πολιτικού συστήματος και που γνωρίζει πως έχει τις δυνατότητες να το κάνει.

Ο Βενιζέλος επιστρέφει στον δημόσιο διάλογο με συνέπεια και ρυθμό, χτίζοντας ρόλο σε μια πολιτική σκηνή που ο ίδιος θεωρεί ότι μπαίνει σε μεταβατική φάση.

Όλα δείχνουν Βαρουφάκη στη Βουλή

Οι τελευταίες μετρήσεις δείχνουν ότι το ΜέΡΑ25 κινείται σταθερά πάνω από το 3%. Αν τα ποσοστά μείνουν σταθερά ή κινηθούν ανοδικά, τότε ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει εξασφαλίσει – υπό τις παρούσες συνθήκες – την επιστροφή του στην επόμενη Βουλή.

Η εκλογική του ανάκαμψη δεν είναι τυχαία. Η αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ και η συνεχής απώλεια ψηφοφόρων από άλλους πολιτικούς φορείς στον προοδευτικό χώρο, δημιουργούν έναν αυτόματο διάδρομο ενίσχυσης για το ΜέΡΑ25, που ανακτά τη θέση του ως εναλλακτική φωνή σε ένα τοπίο χωρίς σαφές κέντρο βάρους.

Σύμφωνα με δημοσκόπους, η τάση έχει σταθεροποιηθεί: δεν πρόκειται για πρόσκαιρη μετατόπιση ψηφοφόρων αλλά για συγκροτημένο ρεύμα που επιβεβαιώνεται σε κάθε μέτρηση. Αν δεν υπάρξει δραματική ανατροπή, ο Βαρουφάκης θα είναι και στην επόμενη Βουλή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ανακατάταξη στον χώρο της αντιπολίτευσης.

Ο ψίθυρος του εκλογικού αιφνιδιασμού: γιατί στη ΝΔ βλέπουν την άνοιξη

Αυτό που πραγματικά έκανε αίσθηση μετά τις τελευταίες κλειστές συνεδριάσεις της Νέας Δημοκρατίας - τόσο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας όσο και των προέδρων νομαρχιακών και τοπικών οργανώσεων - ήταν η διάχυτη αίσθηση ότι ίσως πλησιάζει εκλογικός αιφνιδιασμός, σε αντίθεση με όσα διαμηνύει το Μαξίμου περί ολοκλήρωσης της τετραετίας.

Βουλευτές που συνήθως κρατούν χαμηλούς τόνους, αλλά και κομματικά στελέχη τόσο από την πρωτεύουσα, όσο και από την περιφέρεια, θέτουν όλο και πιο συχνά, όλο και πιο έντονα, το ερώτημα: «Μήπως πάμε για κάλπες πριν το καλοκαίρι;».

Απευθύνθηκα, λοιπόν σε πρόσωπο με άμεση γνώση των συζητήσεων στο Μέγαρο Μαξίμου. Η απάντηση ήταν:
«Το σενάριο αυτό δεν παίζει... προς το παρόν, αλλά παρακολουθούμε τις συνθήκες στην κοινωνία και τις εξελίξεις στην αντιπολίτευση». Η αλήθεια είναι πως η παραπάνω απάντηση κρατά το τοπίο θολό.

Ποιος είναι ο παράγοντας που μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις; Η κατάσταση στην Κεντροαριστερά. Με τον χώρο διαλυμένο, κατακερματισμένο και χωρίς σταθερό σημείο αναφοράς, η άμεση προσφυγή στις κάλπες θα έβρισκε τους αντιπάλους της ΝΔ απροετοίμαστους και χωρίς ενιαίο αφήγημα.

Ένα πλεονέκτημα της ΝΔ - ίσως ο πιο κρίσιμος παράγοντας -  σε περίπτωση που οι εκλογές προκηρυχθούν πρόωρα, είναι ότι το νέο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα δεν θα έχει ακόμη ιδρυθεί, δεν θα έχει σχηματιστεί, άρα δεν θα μπορεί να διεκδικήσει οργανωμένα ψήφους ούτε να συγκροτήσει προεκλογική μηχανή. Για τη ΝΔ, αυτό μεταφράζεται σε ισχυρό στρατηγικό πλεονέκτημα, ιδιαίτερα σε περιφέρειες όπου η ρευστότητα του μεσαίου και κεντροαριστερού χώρου παίζει μεγάλο ρόλο στα τελικά ποσοστά.

ΟΠΕΚΕΠΕ και μπλόκα «γκρεμίζουν» τα ποσοστά της ΝΔ στην περιφέρεια – Συναγερμός στους βουλευτές  

Οι βουλευτές της ΝΔ στην περιφέρεια βρίσκονται σε καθεστώς μόνιμης πολιτικής πίεσης, καθώς το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και οι αγροτικές κινητοποιήσεις έχουν διαλύσει τις τοπικές ισορροπίες. Το μήνυμα που φτάνει στο Μαξίμου είναι το εξής: οι μετρήσεις στις αγροτικές περιοχές είναι σαφώς αρνητικές, με τη ΝΔ να κατεβαίνει σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και στο 18%. Στην Αττική δεν συμβαίνει το ίδιο

Οι βουλευτές μιλούν για καθημερινή κοινωνική αποδοκιμασία, η οποία σε μικρές κοινότητες είναι αδύνατον να κρυφτεί. Το ζήτημα του ΟΠΕΚΕΠΕ έχει πλήξει την αξιοπιστία του κόμματος, ενώ οι αποκλεισμοί δρόμων επιβαρύνουν τον τουρισμό και την τοπική αγορά, προκαλώντας ανοιχτή δυσαρέσκεια.

Παράλληλα, αυξάνονται οι εσωτερικές φωνές που ζητούν παραδειγματικές κινήσεις κάθαρσης, διαφορετικά η φθορά θα παγιωθεί.

Τα δάνεια… στα χαρτιά: η εικόνα των τραπεζών δεν συναντά την πραγματικότητα των μικρομεσαίων

Σe συνέντευξή του ο Διευθύνων Σύμβουλος της Eurobank, Φωκίων Καραβίας, παρουσίασε ένα τραπεζικό σύστημα που χρηματοδοτεί δυναμικά την οικονομία, επισημαίνοντας ότι η Ελλάδα είχε το 2024 έναν από τους υψηλότερους ρυθμούς πιστωτικής επέκτασης στην Ευρώπη. Αναφέρθηκε ακόμη σε 500 επενδυτικά έργα του Ταμείου Ανάκαμψης –εκ των οποίων 300 αφορούν μεσαίες επιχειρήσεις– και σε συνολικές επενδύσεις 18 δισ. ευρώ.

Ωστόσο, πίσω από τους αριθμούς υπάρχει μια διαφορετική πραγματικότητα που βιώνει η πλειονότητα των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων:
η πρόσβαση σε δανεισμό παραμένει εξαιρετικά δύσκολη.

Οι τράπεζες επιμένουν σε υψηλές εξασφαλίσεις, αυστηρά κριτήρια αξιολόγησης και επιχειρηματικά σχέδια που λίγες ΜμΕ μπορούν να υποστηρίξουν. Τα προϊόντα του Ταμείου Ανάκαμψης, παρότι θεαματικά στα μεγέθη τους, δεν είναι σχεδιασμένα για μικρές επιχειρήσεις· απαιτούν κεφάλαια συμμετοχής, λογιστικές δομές και χρηματοοικονομική ωριμότητα που η μέση ελληνική επιχείρηση δεν διαθέτει.

Το αποτέλεσμα είναι ένα χρηματοδοτικό χάσμα: οι πιστώσεις αυξάνονται στα χαρτιά, αλλά η τσέπη της πραγματικής οικονομίας παραμένει άδεια.

Όσο αυτό δεν αλλάζει, η συζήτηση περί «στήριξης των επιχειρήσεων» θα μένει θεωρητική, ενώ οι μικρομεσαίοι – η ραχοκοκαλιά της οικονομίας – εξακολουθούν να αναζητούν ρευστότητα που δεν φτάνει ποτέ στα ταμεία τους.

Η «σιωπηλή κρίση» των ΜμΕ: κέρδη στα χαρτιά, λουκέτα στην πραγματικότητα

Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν το 80% της απασχόλησης στην Ελλάδα, όμως βρίσκονται αντιμέτωπες με μια αόρατη, αλλά βαθιά κρίση ρευστότητας. Η εικόνα κερδοφορίας που εμφανίζουν οι ισολογισμοί είναι συχνά πλασματική: τα λογιστικά κέρδη δεν συνοδεύονται από πραγματικό χρήμα στα ταμεία. Ενισχύσεις, αποτιμήσεις αποθεμάτων και λογιστικές εγγραφές δημιουργούν ψευδαίσθηση υγείας, ενώ στην πραγματικότητα οι επιχειρήσεις αδυνατούν να πληρώσουν ακόμη και βασικές υποχρεώσεις.

Η απότομη άνοδος των επιτοκίων αποκάλυψε τη γύμνια του συστήματος. Οι μικρομεσαίοι δανείζονται με διπλάσιο κόστος από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, συχνά χωρίς ουσιαστική πρόσβαση σε κεφάλαιο κίνησης. Τα εργαλεία του Ταμείου Ανάκαμψης λειτουργούν για λίγους· η πλειονότητα μένει εκτός.

Ταυτόχρονα, οι προμηθευτές αλλάζουν όρους: απαιτούν προκαταβολές, μειώνουν τις ημέρες πίστωσης, αυστηροποιούν τις συναλλαγές. Το εμπορικό κύκλωμα λειτουργεί πια με όρους καχυποψίας, όχι ανάπτυξης.

Πάνω σε αυτό έρχεται και το φορολογικό μοντέλο με τεκμαρτούς φόρους που πλήττει όσους έχουν μεν τζίρο, αλλά όχι ρευστό. Επιχειρήσεις με μηδενικό ταμείο καλούνται να πληρώσουν σαν να ευημερούν.

Το αποτέλεσμα είναι μια εκτεταμένη υποβόσκουσα κρίση, που αν δεν αντιμετωπιστεί, θα μετατραπεί σε ντόμινο για μισθούς, απασχόληση, επενδύσεις και ανάπτυξη.

Η λύση δεν είναι άλλη μια επιδότηση. Είναι μηχανισμοί πραγματικής ρευστότητας:
– Προθεσμίες πληρωμών ευρωπαϊκού τύπου.
– Μείωση κόστους χρήματος για ΜμΕ.
– Φορολόγηση στο πραγματικό αποτέλεσμα, όχι σε τεκμαρτά.
– Factoring και εγγυημένα τιμολόγια.

Αν δεν διορθωθούν αυτά, το «μαύρο» στους ισολογισμούς θα συνεχίσει να κρύβει μια επιχειρηματική Ελλάδα που μαραίνεται ενώ φαίνεται υγιής.