Εναγωνίως περιμέναμε τον «Φραπέ» ή κατά κόσμον Γιώργο Ξυλούρη να πάει χτες και να μιλήσει στην Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Τις μεγαλύτερες προσδοκίες τις είχε καλλιεργήσει ο ίδιος ο Ξυλούρης, καθώς πριν κανά μήνα είναι δηλώσει χαρακτηριστικά πως «αν νομίζουν όλοι ότι θα ξεπλυθούν πάνω μου, θα γελάσουμε καλά. Θα πέσουν πολλοί. Εγώ δεν θα πέσω γιατί είμαι καθαρός». Ο «Φραπές» όμως ξέχασε την κρητική του λεβεντιά και ντομπροσύνη και αποφάσισε να μην περάσει ούτε έξω από την αίθουσα της Εξεταστικής. Σε ένα υπόμνημα που του είχαν γράψει οι δικηγόροι του είπε πως θα ασκήσει το δικαίωμα στην «σιωπή και την μη αυτοενοχοποίηση», επικαλούμενος τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και την ΕΔΔΑ.
Οι νομικοί ισχυρισμοί όμως «κολλάνε» στο ότι η Εξεταστική Επιτροπή δεν είναι δικαστήριο, αλλά όπως αναφέρει ο Κανονισμός της Βουλής «οι εξεταστικές επιτροπές έχουν όλες τις αρμοδιότητες των ανακριτικών αρχών, καθώς και του εισαγγελέα πλημμελειοδικών».
Εκείνος όμως που φάνηκε να μην το ξέρει, ή χειρότερα υποδύθηκε πως δεν το ξέρει και συνέδραμε στους ισχυρισμούς του Φραπέ, ήταν ο Μακάριος Λαζαρίδης. Ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας αναγνώρισε απολύτως το δικαίωμα του Φραπέ να μην εμφανιστεί στην Εξεταστική, καταλογίζοντας μάλιστα στην αντιπολίτευση πως άλλαξε θέση, αφού παλιότερα τον χαρακτήριζε «ύποπτο». Τα επιχειρήματα του Λαζαρίδη ήταν, όπως καταλαβαίνετε, τελείως αστεία. Και ήταν λογικό να προκληθεί σάλος.
Το καταπληκτικό της υπόθεσης είναι πως λίγες εβδομάδες νωρίτερα, όταν ο Γρηγόρης Βάρρας κατέθεσε υπόμνημα και αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις, ο πρόεδρος της Εξεταστικής, ο «γαλάζιος» Ανδρέας Νικολακόπουλος, τον απείλησε ακόμα και με βίαιη προσαγωγή. Αλλά, βλέπετε, άλλο Βάρρας, άλλο Φραπές.
Η αντιπολίτευση σύσσωμη πάντως καλά έκανε και ζήτησε την βίαιη προσαγωγή του Φραπέ. Αλλά βρήκε μπροστά της το γαλάζιο «τείχος προστασίας» των βουλευτών της ΝΔ. Θα ήταν πάντως αστεία, αν δεν ήταν τραγική, η απόφαση των γαλάζιων μελών της Εξεταστικής να στείλουν στον εισαγγελέα τον «κομματάρχη» Φραπέ με την κατηγορία της απείθειας. Και μάλιστα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, είπε πως εκεί θα φανεί αν τελικά είναι παράνομη η άρνηση του Ξυλούρη να παραστεί στην Εξεταστική. Ένας εισαγγελέας δηλαδή θα αποφανθεί καιρό αργότερα για κάτι άσχετο με την ουσία της υπόθεσης. Και ο Φραπές δεν θα καταθέσει ποτέ ενώπιον της Βουλής τι ήξερε για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Μιλάμε για το απόλυτο θέατρο σκιών με ευθύνη της κυβέρνησης.
Πιο «μάγκας» (τρόπος του λέγειν) από τον «Φραπέ» πάντως αποδείχτηκε ο «Χασάπης», κατά κόσμον Ανδρέας Στρατάκης. Πήγε στην Εξεταστική Επιτροπή και έκανε τον άσχετο. Δεν είδε τίποτα, δεν άκουσε τίποτα, δεν γνώριζε τίποτα. Δήλωσε μέχρι και πολιτικά «ανέστιος» παρά το γεγονός πως πριν λίγους μήνες διαγράφηκε από τη ΝΔ και ήταν υποψήφιος βουλευτής της το 2019. Φρόντισε βέβαια να πει πως παλιότερα ψήφιζε ΠΑΣΟΚ και πως θαύμαζε τον Ανδρέα Παπανδρέου. Και η Ομάδα Αλήθειας μόνο αυτό βρήκε να προβάλει. Άλλο θέατρο σκιών από κει...
Και μιας και είπα για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, άκουσα τον Κώστα Σκρέκα, γραμματέα της ΝΔ, να καταθέτει προκαταβολικά την δική του εκδοχή για τις φήμες περί αναφοράς του ονόματός του στην νέα δικογραφία για το σκάνδαλο με τις επιδοτήσεις που θα στείλει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στην Βουλή τις επόμενες ημέρες ή εβδομάδες. Ο Σκρέκας αρνήθηκε οποιαδήποτε εμπλοκή του με την υπόθεση, αλλά είπε πως γενικά ενδιαφερόταν πώς θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες για αιτήματα δικαιούχων για καταβολή επιδοτήσεων κ.ά.. Έτσι έλεγαν και άλλοι εκλεγμένοι και βρέθηκαν χωρίς αξίωμα, έχω να παρατηρήσω.
Και μιας και έπιασα τα αγροτικά, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με τις κινητοποιήσεις των αγροτών και των κτηνοτρόφων, που την Κυριακή θα αποφασίσουν για το πώς θα κινηθούν. Το Μαξίμου βέβαια δεν θέλει να στηθούν μπλόκα τις επόμενες ημέρες, γι αυτό και o Κωστής Χατζηδάκη ανακοίνωσε μέσω του Open πως οι Βρυξέλλες ενέκριναν την εκταμίευση της προκαταβολής της βασικής ενίσχυσης και πως αυτή θα καταβληθεί το επόμενο δεκαήμερο στους δικαιούχους. Μου έκανε εντύπωση που η σχετική ανακοίνωση έγινε από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και όχι από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης. Μαθαίνω ότι μετά το κυβερνητικό στραπάτσο με τα ΕΛΤΑ ο «Κωστής» έχει διεκδικήσει και έχει πάρει πάνω του μια σειρά σημαντικά θέματα.
Μεταφέρομαι για λίγο στα γεωπολιτικά και το πώς αυτά δημιουργούν διαχωριστικές γραμμές ακόμα και στο εσωτερικό της ΝΔ. Χτες δε εκδήλωση του Ελληνο-Κινεζικού Επιμελητηρίου για τα 30 χρόνια του, τιμώμενο πρόσωπο ήταν ο Κώστας Καραμανλής. Ο σύντομος χαιρετισμός του πρώην πρωθυπουργού παρουσία του Κινέζου Πρέσβη στην Αθήνα δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητος. Γιατί πριν δυο μέρες η πρεσβεία της ασιατικής υπερδύναμης εξέδωσε μια πρωτοφανώς σφοδρή ανακοίνωση κατά της Κίμπερλι Γκιλφόιλ και τα όσα είπε για την Cosco στο λιμάνι του Πειραιά. Ο Καραμανλής άλλωστε ανέκαθεν τασσόταν υπέρ των ανοικτών διαύλων και καλών σχέσεων με όλες τις ισχυρές οικονομίες του πλανήτη, κάτι που απέχει παρασάγγας από την απόλυτη ταύτιση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τις ΗΠΑ του Τραμπ.
Ωστόσο, η εικόνα στην εκδήλωση για τα 30 χρόνια του Ελληνοκινεζικού Επιμελητηρίου που δεν πέρασε απαρατήρητη ήταν η ακόλουθη. Στην αίθουσα όπου βραβεύτηκε ο Κώστας Καραμανλής για τον ρόλο του στην ελληνοκινεζική προσέγγιση, η κυβέρνηση εμφανίστηκε ουσιαστικά απούσα. Κανένας υπουργός δεν ήταν παρά μόνο, μόνο ένας γενικός γραμματέας, ο Δημήτρης Σκάλκος από το Υπουργείο Εξωτερικών. Για τους ανθρώπους που γνωρίζουν το παρασκήνιο, αυτή η απουσία δεν ήταν τυχαία — και κυρίως δεν ήταν αθώα.
Όπως μου είπαν, η κινεζική πλευρά είχε επικοινωνήσει με τους αρμόδιους υπουργούς. Όλοι απέφυγαν να παραστούν. Την ώρα που το κλίμα Ουάσιγκτον–Πεκίνου βρίσκεται στο κόκκινο και ο Πειραιάς έχει μετατραπεί σε σημείο υψηλής έντασης, η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να κρατήσει αποστάσεις από μια εκδήλωση όπου η κινεζική παρουσία ήταν έντονη και συμβολική.
Η κυβερνητική απουσία από την εκδήλωση του Ελληνοκινεζικού Επιμελητηρίου δημιούργησε ερωτήματα. Την ώρα που το Πεκίνο περίμενε πολιτική παρουσία και η βράβευση Καραμανλή είχε υψηλό συμβολισμό, η πρώτη σειρά έμεινε κενή από υπουργούς. Ωστόσο, το κενό αυτό επιχειρήθηκε να... καλυφθεί νωρίτερα από τον Βασίλη Κικίλια, ο οποίος προχώρησε σε μια τοποθέτηση που λειτουργεί ως γραμμή άμυνας, αλλά και ως μήνυμα προς τις δύο υπερδυνάμεις.
Ο υπουργός Ναυτιλίας υπογράμμισε μιλώντα σε τηλεοπτικό σταθμό ότι «οι συμφωνίες είναι αυτές που είναι για να τηρούνται», μια φράση που μπορεί να διαβαστεί σε διάφορα επίπεδα. Από τη μία πλευρά απευθύνεται στο Πεκίνο, εν μέσω έντασης για τον Πειραιά· από την άλλη, αποτελεί υπενθύμιση προς την Ουάσιγκτον ότι οι συμβατικές δεσμεύσεις της χώρας δεν αναθεωρούνται επειδή άλλαξαν οι γεωπολιτικές ισορροπίες.
Παράλληλα, ο Κικίλιας έστειλε καθαρό μήνυμα για την Ελευσίνα, χαρακτηρίζοντας την επένδυση «στρατηγικής σημασίας» και διευκρινίζοντας ότι οποιαδήποτε πλήρης παραχώρηση προϋποθέτει διαδικασία ή διακρατική συμφωνία.
Σταθερός συνομιλητής που συχνάζει στα κλασικά καφέ γύρω από την Πλατεία Μαβίλη μου μετέφερε πληροφορίες που, αν επιβεβαιωθούν, ανοίγουν νέο κεφάλαιο στην αμερικανο-κινεζική σύγκρουση για το λιμάνι του Πειραιά. Όπως μου είπε, αρμόδιες... υπηρεσίες με έδρα πολύ κοντά στην πλατεία έχουν αρχίσει να επεξεργάζονται και να ξεσκονίζουν φακέλους που αφορούν στις σχέσεις πολιτικών, δημοσιογράφων και επιχειρηματιών με τον κινεζικό παράγοντα.
Όπως μου, η κινητικότητα δεν είναι τυπική και μάλιστα διαπιστώνεται αιφνιδιαστικά, τα τελευταία 24ωρα μετά την αντιπαράθεση της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ με την Κινεζική Πρεσβεία. Ο σταθερός, εδώ και πολλά χρόνια, συνομιλητής μου ισχυρίζεται ότι υπάρχουν αναζητήσεις παλαιών επαφών, επανέλεγχος διαδρομών και διασταύρωση δεδομένων. Αν ισχύουν όσα μου μεταφέρει, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε ένα παρασκήνιο που μπορεί να εξελιχθεί σε διαδικασία μεγάλης διάρκειας, με επιπτώσεις στις ισορροπίες που υπερβαίνουν τις εξελιξεις γύρω από το λιμάνι του Πειραιά.
Ο συνομιλητής μου ανέφερε επίσης ότι μέρος των πληροφοριών που φτάνουν στις υπηρεσίες προέρχεται από ντόπιους - από δικούς μας - επιχειρηματίες, οι οποίοι φαίνεται να έχουν συγκεκριμένο ενδιαφέρον να μεταφέρουν υλικό και αξιολογήσεις. Το εύρος και η αξιοπιστία των δεδομένων είναι πρώιμο, πάντως, να αξιολογηθούν.
Το μόνο βέβαιο, όπως προκύπτει από όσα μου περιγράφηκαν, είναι ότι η υπόθεση της αμερικανο-κινεζικής σύγκρουσης προσλαμβάνει και μία εσωτερική διάσταση με προεκτάσεις στο εγχώριο πολιτικο - επιχειρηματικό - μιντιακό σύμπλεγμα συμφερόντων. Και δεν αποκλείεται να έχουμε εκπλήξεις και αιφνιδιασμούς, αλλά και... απάντηση από την άλλη πλευρά.
Πάντως η Αθήνα θα πρέπει να κινηθεί με ιδιαίτερη προσοχή. Η Κίνα έχει σταθεί διαχρονικά στο πλευρό της Ελλάδας σε διεθνές επίπεδο, στηρίζοντας τη χώρα σε ΟΗΕ και άλλα φόρα, ακόμη και στο Κυπριακό.
Η Κίνα έχει στηρίξει την Ελλάδα σε κομβικές διεθνείς στιγμές και αυτό δεν μπορεί να αγνοηθεί. Να θυμίσω ενδεικτικά ότι στο κοινό ανακοινωθέν του 2019, η Ελλάδα επανέλαβε την υποστήριξή της στην αρχή της «Μίας Κίνας» και στη «πολυμερή διεθνή τάξη υπό τον ΟΗΕ», ενώ το Πεκίνο δεσμεύθηκε για ενισχυμένο συντονισμό στα διεθνή όργανα. Η στάση αυτή δεν ήταν τυπική: αποτέλεσε σαφές πολιτικό μήνυμα σε μια περίοδο έντασης μεταξύ Κίνας και δυτικών πρωτευουσών.
Παράλληλα, η ελληνική πλευρά σε κρίσιμες ψηφοφορίες απέφυγε να ταχθεί σε σκληρές γραμμές κριτικής κατά της Κίνας για ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάτι που διεθνείς αναλυτές απέδωσαν στη στενή συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών. Από την πλευρά της, η Κίνα έχει δηλώσει ότι βλέπει την Ελλάδα ως παράγοντα «θετικού ρόλου» στη σχέση Κίνας–ΕΕ και ως χώρα που μπορεί να συμβάλει στον πολυμερή συντονισμό.
Το Πεκίνο έχει επίσης υπενθυμίσει ότι στάθηκε δίπλα στην Ελλάδα στα χρόνια της κρίσης χρέους και ότι ο Πειραιάς εξελίχθηκε σε ευρωπαϊκό κόμβο εξαιτίας της διμερούς συνεργασίας. Αυτή η συσσωρευμένη στήριξη δημιουργεί κεφάλαιο που η Αθήνα πρέπει να διαχειριστεί προσεκτικά, ειδικά τώρα που ο ανταγωνισμός ΗΠΑ–Κίνας στην Ελλάδα αλλάζει κλίμακα.
Την Κυριακή θα πάνε στις κάλπες τα μέλη της Νέας Δημοκρατίας για να εκλέξουν τις ηγεσίες των τοπικών οργανώσεων, αλλά και τους συνέδρους για το επικείμενο συνέδριο. Σύμφωνα με ανακοινώσεις της Πειραιώς, τα ταμειακώς εντάξει μέλη του κόμματος ανέρχονται σε 122.546 και πως είναι αυξημένος σε σχέση με το 2021. Διαθέσιμα στοιχεία για το πόσα ήταν τότε τα μέλη δεν βρήκα, αλλά οι μόνες σχετικές δημόσιες αναφορές αφορούν το 2018, όταν τα μέλη της Νέας Δημοκρατίας ήταν 155.335. Μέσα σε επτά χρόνια έχουν πέσει δηλαδή περίπου κατά 20%. Αναμενόμενο το θεωρώ το ποσοστό αυτό και για να πω την αλήθεια, όχι πολύ μεγάλο.
Η πρώτη πολιτική συζήτηση για τη διαδοχή στην ηγεσία του Eurogroup δεν θα γίνει στα μέσα ενημέρωσης, αλλά «εκεί που πρέπει, στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα», όπως ξεκαθάρισε ο Κυριάκος Πιερρακάκης. Η τοποθέτηση δεν ήταν τυπική· ήταν μήνυμα προς όσους σπεύδουν να ανοίξουν ένα κεφάλαιο το οποίο, θεσμικά, δεν έχει καν ξεκινήσει.
Ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών επέλεξε να προσγειώσει τη συζήτηση για τη διαδοχή του Πασκάλ Ντόναχιου. Τα διεθνή δημοσιεύματα που τον εμφανίζουν ως πιθανό υποψήφιο χαρακτηρίζονται μεν «τιμητικά», αλλά δεν αντανακλούν –όπως είπε– την πραγματική φάση στην οποία βρίσκονται οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Καμία επίσημη διαδικασία, καμία πραγματική ζύμωση, κανένα άνοιγμα κύκλου επαφών.
Το μήνυμα Πιερρακάκη είναι καθαρό: η συζήτηση θα γίνει όταν αποφασίσει η ευρωπαϊκή μηχανή, με τις προβλεπόμενες πολιτικές συναινέσεις εντός του ΕΛΚ και τις διαβουλεύσεις υπουργών και ηγετών. Μέχρι τότε, κάθε σενάριο θεωρείται «πρόωρο».
Παράλληλα, σημείωσε ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε εντελώς διαφορετική θέση από την εποχή που κινδύνευε με έξοδο από το ευρώ. Το ότι ακούγεται το όνομά της, είπε, είναι ένδειξη πορείας – όχι αφετηρία διεκδίκησης.
Η ουσία είναι ότι ο Πιερρακάκης δεν ανοίγει χαρτιά. Προσγειώνει τις προσδοκίες, κρατά αποστάσεις από τον θόρυβο και αφήνει να διαφανεί ότι η πραγματική συζήτηση θα ξεκινήσει μόνο όταν το ΕΛΚ ανάψει επίσημο πράσινο φως.
Άκουσα, όμως, την Άννα Διαμαντοπούλου χτες να τοποθετείται (Action24) για τα τρέχοντα. Προσπερνώ την εκτίμησή της πως το ΠΑΣΟΚ δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από τον Αλέξη Τσίπρα και πάω κατευθείαν στην απάντηση που έδωσε σε ερώτηση για ένα άλλο πρόσωπο, τον Κυριάκο Πιερρακάκη. Της ζητήθηκε να σχολιάσει το ενδεχόμενο να γίνει πρόεδρος του Eurogroup ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας και είπε: «Μακάρι, θεωρώ ότι θα είναι μια πολύ σοβαρή επιτυχία για τη χώρα». Δεν είναι η πρώτη φορά που η Διαμαντοπούλου μιλά με θετικά λόγια για τον Πιερρακάκη, άλλωστε και οι δύο ήταν κάποια στιγμή στο ΠΑΣΟΚ, αλλά μου έκανε εντύπωση πως λίγες ώρες αργότερα η Χαριλάου Τρικούπη χαρακτήριζε τον προϋπολογισμό του ιδίου ως «κορύφωση μιας οικονομικής πολιτικής που σπαταλά τις ευκαιρίες της χώρας και διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες μέσα από ένα άδικο και αναποτελεσματικό φορολογικό σύστημα». Με μπερδεύει το ΠΑΣΟΚ ώρες ώρες...
Κλείνω τα σημερινά με ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ που διάβασα για το σκάνδαλο διαφθοράς που ταλανίζει τον Βολοντιμίρ Ζελένσκι. Θα σας το περιγράψω στα γρήγορα. Στην Ουκρανία το 2015 φτιάχτηκε μια υπηρεσία, η NΑBU για την καταπολέμηση της διαφθοράς. Πριν λίγους μήνες η Υπηρεσία Ασφαλείας της χώρας, η SBU, έκανε έφοδο στα γραφεία της NABU με την αιτιολογία πως στελέχη της τελευταίας συνεργάζονταν με δραπέτες φιλορώσους πολιτικούς και το Κρεμλίνο. Ο Ζέλενσκι ψήφισε στα γρήγορα έναν νόμο που περιόριζε τις αρμοδιότητες της NABU και ξέσπασαν διαδηλώσεις, όταν αποκαλύφθηκε ότι η συγκεκριμένη υπηρεσία ερευνούσε για καιρό άτομα κοντά στον Ζελένσκι με την ίδια κατηγορία: Τις σχέσεις τους με επιχειρηματικά συμφέροντα στη Ρωσία. Οι έρευνες έφτασαν να περιλαμβάνουν δεκάδες πρόσωπα κοντά στον Πρόεδρο της Ουκρανίας, ανάμεσά τους και τον Τιμούρ Μίντιτς, που από συνεργάτης του Ζελένσκι στον μιντιακό χώρο, έφτασε να εμπορεύεται όπλα. Παράλληλα από την NABU ελέγχονται πρώην και νυν υπουργοί για διαπλοκή τους με πρόσωπα που υπεξαιρούσαν χρήματα από την κρατική εταιρία ηλεκτρικής ενέργειας, την ώρα μάλιστα που η μισή χώρα δεν έχει ρεύμα λόγω των ρωσικών επιδρομών.
Όλα αυτά με οδηγούν στο ότι ο Ζελένσκι δεν έχει και πολύ μέλλον. Γιατί τον πιέζουν οι Αμερικάνοι να τα βρει με τη Ρωσία παραδίδοντάς τους ουκρανικά εδάφη, ενώ στο εσωτερικό οι διαδηλώσεις μαίνονται για το σκάνδαλο διαφθοράς.
Οι πληροφορίες που κυκλοφορούν στον τραπεζικό κλάδο δείχνουν ένα μοτίβο που δεν ανακοινώνεται, αλλά εφαρμόζεται συστηματικά. Η Εθνική Τράπεζα προετοιμάζει νέο πρόγραμμα εθελουσίας, όμως το πραγματικό βάρος βρίσκεται αλλού: στη βίαιη μετατόπιση του ηλικιακού ορίου προς τα κάτω. Τα καταστήματα έχουν ήδη αδειάσει από εργαζόμενους άνω των 50. Οι προηγούμενες εθελούσιες λειτούργησαν σαν φίλτρο και τώρα ο κύκλος επεκτείνεται σε νεότερες ηλικίες, χωρίς να το ομολογεί κανείς ανοιχτά.
Πίσω από αυτή τη διαδικασία βρίσκεται η μετάβαση σε ένα μοντέλο όπου η τεχνητή νοημοσύνη αναλαμβάνει κρίσιμες λειτουργίες: συναλλαγές, αιτήματα πελατών, αξιολόγηση κινδύνου, εγκρίσεις. Το προσωπικό μειώνεται όχι επειδή το απαιτούν οι αριθμοί, αλλά επειδή η νέα αρχιτεκτονική λειτουργίας το καθιστά πρακτικά περιττό. Η ψηφιακή μετάβαση δεν είναι πια στρατηγική· είναι εργαλείο αναδιάρθρωσης.
Το παρασκήνιο που συζητείται εντός του κλάδου είναι απλό και ανησυχητικό: οι τράπεζες σχεδιάζουν την επόμενη δεκαετία χωρίς τους ανθρώπους που τις στελέχωσαν την προηγούμενη. Και όσοι θεωρούν ότι το φαινόμενο περιορίζεται στις τράπεζες, θα βρεθούν σε δύσκολη θέση. Η στροφή προς το ΑΙ αγγίζει ήδη όλα τα επαγγέλματα, με ρυθμό που δεν έχει γίνει ακόμη αντιληπτός από μεγάλο μέρος των εργαζομένων.
Όσο τα προγράμματα εθελουσίας κατεβάζουν ηλικίες και η τεχνητή νοημοσύνη ανεβαίνει θέσεις, τόσο διαμορφώνεται μια αγορά εργασίας που δεν θα μοιάζει καθόλου με αυτή που γνωρίζουμε σήμερα.
Ο Όμιλος Motor Oil κινείται πλέον σαν παίκτης που δεν περιορίζεται στον χώρο της ενέργειας, αλλά διαμορφώνει πλατφόρμα ισχύος με πολλαπλά πεδία ελέγχου. Οι επενδύσεις των 4 δισ. ευρώ έως το 2030 δεν αποτυπώνουν μόνο οικονομικό μέγεθος· δείχνουν έναν οργανισμό που χτίζει κάθετα ολοκληρωμένο σύστημα, από τη διύλιση μέχρι την παραγωγή πράσινης ενέργειας και τη διαχείριση αποβλήτων.
Στο παρασκήνιο, πρόσωπα που γνωρίζουν τα σχέδια του Ομίλου περιγράφουν μια σταθερή επιδίωξη: η Motor Oil να μην εξαρτάται από καμία επιμέρους αγορά. Το διυλιστήριο στους Αγίους Θεοδώρους παραμένει το βαρύ χαρτί, όμως το πραγματικό παιχνίδι παίζεται αλλού. Η MORE, με στόχο πάνω από 2 GW, και το νέο σχήμα που προκύπτει από Ήρων–nrg, φτιάχνουν μια διπλή ενεργειακή μηχανή που καλύπτει παραγωγή, αποθήκευση, λιανική και υποδομές.
Παράλληλα, η είσοδος στην κυκλική οικονομία δεν είναι συμπληρωματική. Η παρουσία σε ΗΛΕΚΤΩΡ, Thalis, LPC και Verd δημιουργεί έναν μοναδικό μηχανισμό ελέγχου ροών, από απορρίμματα μέχρι βιοκαύσιμα.
Το μήνυμα που μεταφέρεται στην αγορά είναι ότι η Motor Oil στήνει ένα περιφερειακό ενεργειακό συγκρότημα που θα λειτουργεί με δικούς του κανόνες, σε ένα τοπίο όπου πολλοί προσαρμόζονται και λίγοι σχεδιάζουν.
Η φετινή Black Friday δεν αντιμετωπίζεται ως ακόμη ένα εμπορικό γεγονός. Στο παρασκήνιο, υπουργικά επιτελεία και μεγάλοι όμιλοι λιανικής παρακολουθούν με προσοχή τη συνολική τάση της αγοράς, γνωρίζοντας ότι το ζητούμενο δεν είναι οι εκπτώσεις αλλά η πραγματική ικανότητα των νοικοκυριών να ξοδέψουν. Και οι πρώτες ενδείξεις κάθε άλλο παρά καθησυχαστικές είναι.
Πληροφορίες από το λιανεμπόριο μιλούν για αυξανόμενη ανησυχία: αν η κίνηση μείνει υποτονική, τότε η εορταστική περίοδος θα εξελιχθεί σε δύσκολο παζλ για τις επιχειρήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι βετεράνοι του κλάδου λένε πως «αν δεν αποδώσει τώρα, ο Δεκέμβριος θα γίνει πρόβλημα και όχι ευκαιρία».
Στο πολιτικό επίπεδο, το ενδιαφέρον είναι ακόμη πιο έντονο. Η κυβέρνηση έχει βασίσει μεγάλο μέρος της οικονομικής της αφήγησης στην ενίσχυση της κατανάλωσης, αφού αυτή μεταφράζεται άμεσα σε υψηλότερα έσοδα ΦΠΑ και, κατ’ επέκταση, σε πλεονάσματα που παρουσιάζονται ως «επιτυχία».
Με απλά λόγια: όσο οι πολίτες πληρώνουν, το οικονομικό αφήγημα λειτουργεί. Όταν πιέζονται και φρενάρουν, οι ρωγμές φαίνονται.
Η Black Friday, λοιπόν, γίνεται άτυπη ψηφοφορία εμπιστοσύνης – με τους καταναλωτές να δίνουν τελικά την απάντηση...
Η Vodafone ανακοίνωσε την ολοκλήρωση του βασικού τμήματος του 2Africa, του μεγαλύτερου υποθαλάσσιου συστήματος οπτικών ινών διεθνώς, με ονομαστική χωρητικότητα που μπορεί να φτάσει έως τα 180 Tbps. Πρόκειται για έργο που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με οκτώ μεγάλους παρόχους και υλοποιήθηκε από την Alcatel Submarine Networks, ολοκληρώνοντας μια διαδικασία που διήρκεσε έξι χρόνια.
Η Ελλάδα έχει ήδη ενταχθεί στη νέα ψηφιακή διαδρομή μέσω της προσαιγιάλωσης στο Τυμπάκι, όπου η Vodafone δημιούργησε νέο σταθμό υποδοχής. Η συγκεκριμένη εγκατάσταση αναβαθμίζει τη συνδεσιμότητα της Κρήτης και λειτουργεί ως νέα διεθνής πύλη δεδομένων, διευκολύνοντας επιχειρήσεις και χρήστες σε τοπικό επίπεδο.
Το καλώδιο καλύπτει 33 χώρες και αποτελεί την πρώτη ενιαία υποδομή που συνδέει απευθείας την ανατολική με τη δυτική Αφρική, επεκτείνοντας παράλληλα τη διασύνδεση με τη Μέση Ανατολή, τη Νότια Ασία και την Ευρώπη. Η συνολική ζώνη υπηρεσιών του εκτιμάται ότι αφορά σε πάνω από 3 δισ. ανθρώπους, ενώ για την Αφρική προβλέπεται σημαντικό οικονομικό όφελος τα πρώτα χρόνια λειτουργίας, λόγω βελτιωμένων ταχυτήτων και μεγαλύτερης διαθεσιμότητας διαδικτυακών υποδομών